Dlaczego pół roku przed wyborami zdecydował się pan na wejście do rządu PO? Zawsze pan mówił, że jest politykiem lewicowym, a nie konserwatywno-liberalnym.

Bartosz Arłukowicz:

Przechodzę do działania, bo mam już dosyć opowiadania o tym, jak się będzie działało. A czy jest coś bardziej lewicowego niż ochrona słabszych? Tysiące ludzi w Polsce działają na rzecz osób wykluczonych. Budowa pomostu między nimi a rządem to wielkie wyzwanie, którego się podjąłem.

W SLD nie było szans na realizację takich postulatów?

Miałem dosyć przeciągających się partyjnych sporów. Chciałem wprowadzać w życie lewicowe wartości i premier Donald Tusk mi to umożliwił.

Będzie się pan dobrze czuł w PO z poglądami zupełnie odmiennymi od większości partii na aborcję, zapłodnienie in vitro czy rozdział Kościoła od państwa?

Religia i wiara to prywatne sprawy każdego. Zawsze byłem wierny tej zasadzie. Co do świeckości państwa, to nadal jestem jej zwolennikiem. Różnice poglądów to rzecz naturalna.

Dlaczego nie uprzedził pan kolegów z SLD, że ich porzuca?

Ta decyzja długo we mnie dojrzewała. Wielokrotnie rozmawiałem z premierem i dokładnie przemyślałem swój ruch, o którym poinformowałem Grzegorza Napieralskiego i kilku kolegów.

Zrobił to pan w ostatniej chwili. Nie dał im szansy na przekonanie, żeby został pan w Sojuszu.

Czasu na rozmowy było aż nadto. Dziękuję Grzegorzowi Napieralskiemu za współpracę i zapraszam środowiska lewicowe do współdziałania. Ludzie starsi, niepełnosprawni nie mogą czekać do wyborów na poprawę sytuacji.

Nie ma pan wyrzutów sumienia, że zostawił pan Sojusz na lodzie przed wyborami?

Wyrzuty sumienia miałem, bo wiele energii zostało zmarnowanej na puste partyjne spory i dyskusje.

Ostro krytykował pan Platformę za aferę hazardową. Czy teraz, tak jak niektórzy posłowie PO, będzie pan głosił, że tej afery nie było?

Swoje zdanie na temat afery hazardowej zaprezentowałem w raporcie i go nie zmieniłem. Z panem premierem rozmawialiśmy na temat wniosków, jakie należy z tamtej historii wyciągnąć.