Legenda i nestor warszawskiej palestry, wybitny działacz samorządu adwokackiego, historyk i kronikarz adwokatury, znawca etyki zawodowej.
Przed wojną związany z endecją. Podczas okupacji był żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych. Do ostatniej chwili czynny zawodowo, uznany cywilista i znawca prawa rodzinnego, procedury cywilnej, autor licznych publikacji, opracowań i komentarzy z różnych dziedzin prawa i historii (m.in. „Wnoszenie apelacji cywilnej”, „Alimenty i ojcostwo”, „Etyka adwokacka”, „Historia adwokatury warszawskiej”). Był też nauczycielem profesji adwokackiej, przygotowywał do niej pokolenia aplikantów. Nazywano go tytanem pracy dla adwokatury. Był również działaczem narodowym. Po 1989 roku pomagał w odbudowie ruchu narodowego, wspierał Młodzież Wszechpolską.
W latach 1992 – 1994 był prezesem Stronnictwa Narodowego.
Miał 91 lat.
