Był wybitnym specjalistą w dziedzinie historii pieniądza, zwłaszcza polskiego. Autor ponad 600 publikacji, wraz z córką Anną napisał książkę „Historia monetarna Polski”.
Kierował bankiem centralnym w przełomowym okresie – w 1991 r.
W związku z aferą Art B i ujawnieniem tzw. oscylatora był obwiniany o zaniedbania w nadzorze nad bankami. Zrezygnował wówczas ze stanowiska prezesa NBP. Nigdy nie doszukano się winy ani powiązań Wójtowicza z aferą. W 1998 r. został członkiem Rady Polityki Pieniężnej i pełnił tę funkcję do 2004 r. Blisko współpracował z Leszkiem Balcerowiczem, gdy w 2001 r. został on szefem NBP. Także po skończeniu kadencji, RPP pozostał pracownikiem banku.
Choć przez jakiś czaskierował radami nadzorczymi kilku banków, miał naturę naukowca, nie ciągnęło go do prywatnego biznesu.
Miał 62 lata.
