W jakim stopniu filozofia firmy wpływa na managerów?

Firmy, co zrozumiałe, oczekują od pracowników, że utożsamią się w istotnej mierze z ich kulturą organizacyjną, kluczowymi wartościami, misją czy stylem obsługi klientów wewnętrznych i zewnętrznych. Szczególnie od managerów oczekują lojalności oraz motywowania zespołów do realizacji celów firmy – nawet wówczas, kiedy sami niekoniecznie się z nimi zgadzają. Mówiąc innymi słowy: oczekuje się, że cele firmy w znacznym stopniu staną się moimi osobistymi celami, że będę się z nimi w istotnej mierze utożsamiał. Są jednak ludzie, których te oczekiwania przerastają, ponoszą oni duży koszt emocjonalny przystosowania się i w związku z tym dość szybko zaczynają narzekać na firmę, a zwłaszcza na głupotę osób zarządzających, oderwane od realiów przepisy, a jeśli to międzynarodowa korporacja – na absurdalność szczegółowych oczekiwań. W skrajnych przypadkach takie osoby najlepiej, żeby założyły swoje własne przedsiębiorstwa. Jeśli bowiem nie są w stanie – choćby były wielkiej klasy specjalistami – dostosować się do znacznej części oczekiwań firmy (oczywiście niekoniecznie wszystkich, zwłaszcza jeśli są np. nieetyczne), wówczas stają się wyzwaniem, a bywa, że i zagrożeniem dla przedsiębiorstwa. Nazywam ich partyzantami. Są nieszczęśliwi, wzrasta ich frustracja. Dlatego istotne staje się pytanie, jak pozostać sobą i jednocześnie być odpowiedzialnym za firmę managerem czy wręcz przywódcą.