Piękny niewdzięczny zawód

Portret Emila Wesołowskiego – tancerza, choreografa, dyrektora baletu i reżysera w filmie dokumentalnym „Zupa na puentach". Premiera dziś, w poniedziałek o 17.15 w TVP Kultura - pisze Małgorzata Piwowar.

Publikacja: 09.06.2014 08:46

„Zupa na puentach" - filmowy portret Emila Wesołowskiego; fot. www.zupanapuentach.net

„Zupa na puentach" - filmowy portret Emila Wesołowskiego; fot. www.zupanapuentach.net

Foto: materiały prasowe

Uważa, że tancerzem został przez przypadek. Kiedy jego ojciec, zawodowy oficer WP, dostał przydział służby do Poznania, rodzice szukali nowych szkół dla Emila i czwórki jego rodzeństwa. I wtedy u krewnej poznali dyrektorkę szkoły baletowej, Olgę Sławską, która zaproponowała 9-letniemu Emilowi naukę w swojej szkole. Kiedy po czterech latach rodzice chcieli zabrać go do zwykłej szkoły, żeby skończył liceum – nie chciał. Połknął już bakcyla...

Największy wpływ wywarł na niego Conrad Drzewiecki, twórca Polskiego Teatru Tańca. Przez 13 lat był czołowym tancerzem w jego zespole, tańczył w sztandarowych pozycjach – „Cztery do czterech" Woźniaka, „Adagio" Albinoniego. Ale uważa, że zawód tancerza jest nie tylko krótki i ulotny, ale i niewdzięczny. Miał 27 lat, gdy uległ poważnemu wypadkowi – by zapobiec upadkowi partnerki, opuścił ją sobie na głowę i zmiażdżył dwa kręgi szyjne. Przez 3 miesiące miał niedowład lewej ręki, ale szczęśliwie – udało mu się powrócić do zawodu.

Twórcy filmu, Maria Nockowska i Tomasz Drozdowicz, towarzyszą artyście podczas prób, odwiedzają z nim bliskie mu miejsca, przyglądają się jak pracuje i uczy. Na potrzeby filmu dokonana została rekonstrukcja jednego z najwybitniejszych autorskich dokonań Wesołowskiego - spektaklu "Powracające fale". Równolegle film, wykorzystując dostępne archiwalia, pokazuje drogę artystyczną tancerza, jego młodość, początki kariery, pierwsze spektakle, występy gościnne, pierwsze własne realizacje i najsłynniejsze kreacje choreograficzne. Wesołowski współpracował z takimi reżyserami jak Kazimierz Dejmek, Jerzy Jarocki, Adam Hanuszkiewicz, Izabella Cywińska, Marek Grzesiński.

W 1982 roku objął stanowisko dyrektora baletu w warszawskim Teatrze Wielkim, dziś jest choreografem – rezydentem Polskiego Baletu Narodowego. Za swoich mistrzów uważa Jiři Kyliána i Matsa Eka.

– Jest choreografem, który „myśli nie tylko nogami" – mówiła o nim „Rz" Izabella Cywińska. – Najważniejsza w Emilu jest dobroć. Pamiętam, miałam kiedyś dołek psychiczny, i wypłakiwałam mu się w rękaw – on się do tego znakomicie nadaje. Ma w sobie ogromną ilość ciepła i zrozumienia dla innych. Nie jest egotyczny. Umie zainteresować się życiem innych ludzi.

Obraz pogodnego człowieka, otwartego na innych kreślą także m.in. Marta Fiedler, Maksim Wojtiul oraz Anna Staszak, żona artysty.

Małgorzata Piwowar

www.zupanapuentach.net

Uważa, że tancerzem został przez przypadek. Kiedy jego ojciec, zawodowy oficer WP, dostał przydział służby do Poznania, rodzice szukali nowych szkół dla Emila i czwórki jego rodzeństwa. I wtedy u krewnej poznali dyrektorkę szkoły baletowej, Olgę Sławską, która zaproponowała 9-letniemu Emilowi naukę w swojej szkole. Kiedy po czterech latach rodzice chcieli zabrać go do zwykłej szkoły, żeby skończył liceum – nie chciał. Połknął już bakcyla...

Pozostało jeszcze 81% artykułu
Telewizja
„The Last of Us” bije rekord w Ameryce, a zagrożenie rośnie
Telewizja
„Duduś”, który skomponowała muzykę „Stawki większej niż życie” i „Czterdziestolatka”
Telewizja
Agata Kulesza w akcji: TVP VOD na podium za Netflixem, Teatr TV podwoił oglądalność
Telewizja
Teatr TV i XIII księga „Pana Tadeusza" napisana przez Fredrę
Telewizja
Teatr TV odbił się od dna. Powoli odzyskuje widownię i artystów
Materiał Promocyjny
Lenovo i Motorola dalej rosną na polskim rynku