- Nie stworzyłem kostki. Ja jedynie ją odkryłem – mówił Erno Rubik, rzeźbiarz i architekt, a zarazem wykładowca uniwersytecki w Budapeszcie.
Wymyślił ją w 1974 jako pomoc dydaktyczną dla swoich studentów. Matematycznie opisana została wdrożona jako „metoda czterech kroków".
Jednak ta logiczna zabawka mogłaby zostać skonstruowana znacznie wcześniej, bez pomocy współczesnej wiedzy technologicznej. Jej sercem są trzy niezależnie obracające się osie, które pozwalają obracać się sześciu płaszczyznom.
Po raz pierwszy została zaprezentowana w Norymberdze na światowych targach zabawek. Pojawiła się w rękach dwóch skromnych Węgrów, którzy nie budzili zainteresowania handlowców. Zwrócił na nią dopiero uwagę Tom Kremer, dla którego stała się inwestycją życia.
W 1977 roku wyprodukowana została pierwsza, kilkutysięczna partia kostek i rozeszła się błyskawicznie. Wkrótce przestano nadążać z jej produkcją, choć z taśmy zjeżdżały miliony kolorowych sześcianów.
