Anna Dymna i Jerzy Stuhr jako głowy wawelskie

W piątkowy wieczór na dziedzińcu arkadowym odbyła się prapremiera spektaklu rozgrywającego się w przestrzeni wspaniałego obiektu naszej architektury, a za wielki ekran służyły trzy ściany z krużgankami. Kanwą przestawienia stanowiły starodawne mity i legendy, a także wydarzenia historyczne związane z Wawelem.

Uwerturą była wizja powstawania świata z burzami i piorunami. Z tego chaosu wyłoniła się Królowa Wiślan (Dorota Segda), która zachęcała, by „ciskać gromy na wrogów Wawelu". Chwilę potem krużganki wypełnili animowani wojowie ze sztandarami z białym orłem, a na scenie tancerze odgrywali sceny walki. Legendę o królu Kraku śpiewająco przypomniał Janusz Radek. Najbardziej widowiskowa była sekwencja budowania drewnianego grodu i animacja walki ze smokiem. Nagle na ścianach dziedzińca pojawiły się wielkie bale i dziwne maszyny i na oczach widzów wyrosła imponująca warownia. Ale zionący ogniem smok atakował ją i niszczył z różnych stron, a zaskoczeni widzowie raz widzieli potwora z jednej, raz z drugiej strony. Ciekawy pomysł mieli twórcy na pokazanie podziemi — rozegrane to zostało w konwencji gry komputerowej, w której wojowie schodzili na kolejne poziomy.