Jako społeczeństwo nie zatrzymaliśmy się, by opłakać największą powojenną tragedię – śmierć ponad 100 tys. osób z powodu pandemii. A zaniechając żałoby, straciliśmy okazję, by celebrować życie.

Zmarli, prosząc o pomoc w osiągnięciu „więcej" istnienia, zmieniają zarazem istnienie tych, których wezwali.

Epidemia Covid-19 zebrała ogromne żniwa – zmarło ponad 140 tysięcy Polaków. Jednocześnie nie widać, że doświadczyliśmy tak traumatycznego doświadczenia. Zresztą podobnie podchodzimy do tragedii, która odbywa się na naszym progu – na granicy polsko-białoruskiej. Staramy się nie widzieć umierających tam ludzi. Dlaczego uciekamy przed śmiercią i żałobą? O tym z Janem Maciejewskim, publicystą magazynu „Plus Minus” rozmawia Michał Płociński.