Argentyna kończy dzisiaj 200 lat. Obchody 200-lecia pojmujemy jako proces, w którym uroczystości łączą się z refleksją. To właśnie tym się zajmowaliśmy w ostatnim czasie. Pisząc te słowa, chcemy zaprosić do wzięcia udziału w jubileuszu wszystkie narody świata i przybliżyć im aspekty naszej rzeczywistości, aby wspólnie przeanalizować obecną sytuację Argentyny, zarówno wewnątrz kraju, jak i na świecie, a także przedstawić nasze priorytety i cele.
Aby przypomnieć czytelnikowi wydarzenia, o których mowa, cofnijmy się do owego 25 maja 1810 roku. W Buenos Aires, ówczesnej stolicy Wicekrólestwa Rio de la Plata, grupa patriotów podjęła decyzję o nieuznawaniu zwierzchnictwa hiszpańskich władz kolonialnych i powołaniu pierwszej niezależnej junty rządzącej. Owo wyzwanie rzucone kolonialnemu porządkowi było pierwszym aktem na drodze do niepodległości ogłoszonej po odniesieniu ostatecznego zwycięstwa, kiedy to wojska hiszpańskie poniosły klęskę militarną po dziesięciu latach walk na polach bitewnych obejmujących połowę kontynentu amerykańskiego. To tym patriotom i bohaterom, którzy położyli podwaliny naszego narodu, składamy dzisiaj hołd.
Jaka jest obecna sytuacja w Argentynie w roku 200-lecia i jakie są jej priorytety w perspektywie średnioterminowej? Istnieją dowody na to, że demokratyczny system polityczny po prawie trzech dekadach osiągnął swoją dojrzałość. Zaangażowanie na rzecz poszanowania praw człowieka nabrało tempa po unieważnieniu ustaw o amnestii i wznowieniu procesów przeciw cywilom i wojskowym odpowiedzialnym za popełnienie zbrodni przeciwko ludzkości.
Od 2003 roku gospodarka Argentyny rozwija się jak nigdy przedtem od zarania swojej historii. Wyjątkowo wysokie roczne stopy wzrostu i dodatnie salda bilansu handlowego ułatwiły regulowanie zobowiązań zewnętrznych poprzez czerpanie z krajowych zasobów. Publiczna opieka zdrowotna oraz publiczne szkolnictwo, niegdyś instytucje o podstawowym znaczeniu dla integracji społecznej, w ciągu ostatnich siedmiu lat ponownie zaczęły odgrywać tę istotną rolę dzięki trzykrotnemu wzrostowi nakładów z budżetu państwa.
Państwo odzyskało wiodącą rolę w promocji badań naukowych i rozwoju technologii, finansuje też hojnie wykładowców i naukowców publicznego szkolnictwa wyższego, które w różnych okresach ubiegłego wieku wykształciło pięciu argentyńskich laureatów Nagrody Nobla. Priorytetem rządu pani prezydent Cristiny Fernandez de Kirchner jest również rozwiązanie problemu ubóstwa społecznego poprzez realizację polityki wspierania przedsiębiorstw w zwiększaniu zatrudnienia, promowanie godziwych warunków pracy i stosowanie wszechstronnych środków polityki społecznej na rzecz dzieci.