O utworzeniu rodzinnego domu dziecka decyduje rada

Tworzenie placówek opiekuńczo-wychowawczych jest zadaniem własnym powiatu, ale mogą one powstawać również z inicjatywy fundacji, stowarzyszeń czy związków wyznaniowych

Publikacja: 25.05.2009 06:00

Rodzinne domy dziecka funkcjonują na podstawie przepisów [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=E240B045B83E74D133E658BA31399E34?id=276051]ustawy o pomocy społecznej[/link], w szczególności na podstawie jej art. 80 ust. 1 pkt 2, ust. 3, 5, 7, i 8 oraz [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=243292]rozporządzeń ministra polityki społecznej z 19 października 2007 r. w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych (DzU nr 201, poz. 1455 ze zm.)[/link], a także z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=175619]5 listopada 2004 r. w sprawie określenia zryczałtowanej kwoty na utrzymanie dziecka oraz stawek na bieżące funkcjonowanie placówki rodzinnej (DzU nr 245, poz. 2461 ze zm.)[/link]. Ponieważ utworzenie takiej placówki wymaga podjęcia uchwały właściwej rady, to podstawą ich funkcjonowania są również akty prawa lokalnego.

[srodtytul]Po informacje do starosty[/srodtytul]

Co do zasady prowadzenie rodzinnych placówek opiekuńczo-wychowawczych jest zadaniem własnym powiatu (miasta na prawach powiatu). Może być również realizowane przez organizacje społeczne, Kościoły, związki wyznaniowe, fundacje i stowarzyszenia – jako zadanie zlecone, którego przekazanie odbywa się w drodze konkursu.

Ponieważ rodzinny dom dziecka podlega pośrednio staroście powiatu lub prezydentowi miasta, a bezpośrednio dyrektorowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej lub kierownikowi Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, tam trzeba skierować kroki w celu uzyskania informacji, czy na danym terenie jest zapotrzebowanie na tworzenie takich form pomocy dziecku. Instytucje te finansują zastępcze formy opieki nad dzieckiem i mają nad nimi bezpośredni nadzór.

[srodtytul]Z wnioskiem do wojewody[/srodtytul]

Aby utworzyć rodzinny dom dziecka albo placówkę opiekuńczą innego typu, należy przede wszystkim uzyskać stosowne zezwolenie. Wydaje je wojewoda właściwy ze względu na miejsce jej położenia. O takie zezwolenie nie może jednak wystąpić każdy. Zgodnie bowiem z art. 80a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=E240B045B83E74D133E658BA31399E34?id=276051]ustawy o pomocy społecznej[/link] mogą je uzyskać powiaty, samorząd województwa, Kościół katolicki, inne Kościoły i związki wyznaniowe. O zezwolenie na prowadzenie takiej placówki ubiegać się mogą również organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia.

Wojewoda wydaje zezwolenie na wniosek. Należy w nim określić m.in. nazwę podmiotu prowadzącego, jego siedzibę (adres, telefon, faks), nazwę placówki i jej adres. We wniosku należy również określić typ placówki (rodzinna) oraz opis warunków lokalowych. Ponadto trzeba w nim zawrzeć informacje dotyczące dotychczasowego doświadczenia w organizowaniu opieki nad dzieckiem, struktury zatrudnienia i kwalifikacji pracowników, a także dane osoby upoważnionej do składania wyjaśnień w zakresie jej tworzenia i działalności oraz osoby, która takim domem dziecka będzie kierowała. W każdym przypadku należy podać imię, nazwisko, adres zamieszkania z numerem telefonu i nr PESEL. Jeżeli osoba taka PESEL nie ma, to należy podać nazwę i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość.

Do wniosku należy również przedstawić dokumenty potwierdzające tytuł prawny do nieruchomości, na której placówka jest położona, oraz regulamin organizacyjny placówki. W razie braku gotowego regulaminu ostatecznie można przedłożyć jego projekt.

[srodtytul]Wymagania dla kierownika[/srodtytul]

Dyrektorem rodzinnego domu dziecka może być jedynie osoba, która ma wykształcenie wyższe, ewentualnie średnie. Ponadto musi odbyć szkolenie dla kandydatów do prowadzenia placówek rodzinnych, a także legitymować się opinią ośrodka opiekuńczo-wychowawczego o posiadaniu odpowiedniego przygotowania. Osoba zatrudniona na tym stanowisku jest jednocześnie wychowawcą. Jeżeli w takiej instytucji przebywa więcej niż czworo dzieci, właściwa jednostka samorządu terytorialnego zobowiązana do prowadzenia takich placówek zatrudnia – na wniosek dyrektora – osobę do pomocy w opiece nad dziećmi i przy pracach gospodarczych. Trzeba zaznaczyć, że przepisy rozporządzenia w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych dopuszczają możliwość łączenia funkcji administracyjnych i wychowawczych, a ponadto zobowiązują dyrektora takiej placówki do wyznaczenia osoby, która będzie kierować rodzinnym domem pod jego nieobecność. Wyznaczenie musi być skonsultowane z właściwą jednostką samorządu terytorialnego.

[srodtytul]Jak funkcjonują placówki[/srodtytul]

Umieszczenie dziecka w rodzinnym domu dziecka następuje na mocy skierowania wydanego przez kierownika powiatowego (miejskiego) centrum pomocy rodzinie. Podstawą wystawienia skierowania może być orzeczenie sądu rodzinnego o umieszczeniu dziecka w takiej placówce, a także wniosek rodziców lub opiekunów prawnych małoletniego.

W placówce powinno przebywać od czworga do ośmiorga dzieci. Jednakże w szczególnie uzasadnionych przypadkach ich liczba może ulec zwiększeniu. Tak będzie, jeżeli zostanie tam skierowane np. rodzeństwo, którego rozdzielenie nie jest wskazane. Co do zasady do rodzinnych domów dziecka nie trafiają również dzieci, które nie ukończyły piątego roku życia. ?

[ramka][b]Opieka do pełnoletności[/b]

Zgodnie z treścią art. 80 ust. 1 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej dziecko pozbawione częściowo lub całkowicie opieki rodzicielskiej może być umieszczone w całodobowej placówce opiekuńczo-wychowawczej typu rodzinnego. Placówka taka zapewnia dziecku całodobową ciągłą lub okresową opiekę i wychowanie oraz zaspokaja jego niezbędne potrzeby bytowe, rozwojowe, w tym emocjonalne, społeczne i religijne. Zapewnia również korzystanie z opieki zdrowotnej i edukacji. Co do zasady całodobowy pobyt dziecka w rodzinnym domu dziecka ma mieć charakter przejściowy – do czasu jego powrotu do rodziny naturalnej lub umieszczenia w rodzinie zastępczej. Ustawa określa również maksymalny wiek dziecka, które może przebywać w rodzinie zastępczej. Mianowicie może to trwać aż do uzyskania przez nie pełnoletności. Po ukończeniu 18. roku życia dziecko może w rodzinnym domu dziecka przebywać – na dotychczasowych zasadach – ale tyko do czasu ukończenia szkoły, którą rozpoczęło przed uzyskaniem pełnoletności. [/ramka]

masz pytanie, wyślij e-mail do autora

[mail=m.cyrankiewicz@rp.pl]m.cyrankiewicz@rp.pl[/mail]

W sądzie i w urzędzie
Czterolatek miał zapłacić zaległy czynsz. Sąd nie doczytał, w jakim jest wieku
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Spadki i darowizny
Podział spadku po rodzicach. Kto ma prawo do majątku po zmarłych?
W sądzie i w urzędzie
Już za trzy tygodnie list polecony z urzędu przyjdzie on-line
Zdrowie
Ważne zmiany w zasadach wystawiania recept. Pacjenci mają powody do radości
Materiał Promocyjny
Do 300 zł na święta dla rodziców i dzieci od Banku Pekao
Sądy i trybunały
Bogdan Święczkowski nowym prezesem TK. "Ewidentna wada formalna"