Zaskarżenie miejscowego planu zagospodarowania a interes prawny strony

Aby zaskarżyć uchwałę, trzeba wykazać, że narusza ona aktualny interes prawny strony. Tak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. 8 września 2016 r. oddalił on skargi kasacyjne spółek Bouygues Immobilier Polska sp. z o.o. oraz Kapipol sp. z o.o. na uchwałę Rady m.st. Warszawy z 14 lutego 2014 r. w sprawie zmiany uchwały o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania terenu. Przyczyną oddalenia był brak interesu prawnego skarżących.

– Wykazanie interesu prawnego niezbędnego do skarżenia uchwały rady gminy w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest niezwykle trudne – wskazywała Zofia Flasińska, sędzia NSA.

Spór o podział planu

Uchwałą z 14 lutego 2014 r. rada znowelizowała uchwałę w sprawie przystąpienia do sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru Sielec. Uchwaliła, że będzie on sporządzony w dwóch częściach, zgodnie ze wskazanymi w uchwale granicami terytorialnymi.

Postępowanie planistyczne wszczęte na podstawie znowelizowanej uchwały (z 22 czerwca 2006 r.) było na etapie po rozpatrzeniu uwag, po pierwszym wyłożeniu projektu planu, czyli już po dokonaniu uzgodnień.

Spółki nowelizację zaskarżyły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Argumentowały, że przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie przewidują, po wyłożeniu projektu planu, możliwości jego podziału na dwie lub więcej części. W konsekwencji uchwała nowelizująca została podjęta bez podstawy prawnej.

Wskazywały także, że takie procedowanie planu jest niezgodne z procedurą ustaloną przepisami ustawy. A ponadto, że podzielenie planu zmieniło kształt jego ustaleń, co stanowi próbę pozbawienia właścicieli i zainteresowanych podmiotów udziału w nowych procedurach planistycznych.

Sąd pierwszej instancji obydwie skargi oddalił (sygn. IV SA/Wa 1121/14 oraz IV SA/Wa 1080/14). Nie odniósł się jednak do merytorycznych zarzutów skarg.

Stwierdził jedynie, że spółki wniosły je na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym (usg). Ten zaś stanowi, że uchwałę rady gminy może zaskarżyć każdy, kto posiada w tym interes prawny. Tymczasem spółki w nie wykazały, że przysługuje im prawo (obligacyjne lub rzeczowe) do nieruchomości położonych na obszarze Sielec. Tym samym nie wykazały interesu prawnego.

Prawo nie dla każdego

We wniesionej do Naczelnego Sądu Administracyjnego kasacji spółki domagały się odesłania spraw do WSA. Powoływały się na konstytucyjne prawo do sądu oraz na wynikające z europejskiej konwencji praw człowieka prawo do sądu i do wniesienia skargi. Bezskutecznie.

– Wynikające zarówno z konstytucji, jak i konwencji prawo do sądu i do wniesienia skargi na działania władzy publicznej nie oznacza, że skarżyć może ktokolwiek i cokolwiek – uzasadniała sędzia Flasińska.

– Konieczne jest wykazanie interesu prawnego, a na gruncie art. 101 usg do skutecznego wniesienia skargi na działania gminy konieczne jest także wykazanie, że to działanie ten interes prawny narusza – wywodziła sędzia Flasińska.