Z dniem 1 stycznia 2016 r. weszła w życie nowa ustawa – Prawo restrukturyzacyjne. Głównym celem nowej regulacji jest usprawnienie procesu oddłużania niewypłacalnych lub zagrożonych niewypłacalnością dłużników oraz skuteczne zapobieżenie ich likwidacji. Jednocześnie w ustawie – Prawo zamówień publicznych (dalej: ustawa p.z.p.) nie wprowadzono żadnych szczególnych uregulowań dotyczących udziału w postępowaniu wykonawców objętych restrukturyzacją i realizacji zawartych z nimi umów. Restrukturyzacja wykonawcy nie jest obecnie przesłanką wykluczenia wykonawcy z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Dla zamawiającego, który zawrze umowę z takim wykonawcą, możliwe są co najmniej dwa scenariusze rozwoju wydarzeń związane z jego restrukturyzacją.
Dzień wydania postanowienia
Pierwszy przypadek dotyczy sytuacji, w której postępowanie restrukturyzacyjne zostanie otwarte podczas realizacji umowy w sprawie zamówienia publicznego. Wówczas zamawiający stanie się uczestnikiem postępowania restrukturyzacyjnego jako wierzyciel restrukturyzowanego wykonawcy. W drugim przypadku, tj. zawarcia umowy z podmiotem już w trakcie restrukturyzacji, nie będzie on uczestnikiem postępowania restrukturyzacyjnego. Niemniej postępowanie to może wpłynąć na realizację umowy w sprawie zamówienia.
Momentem granicznym dla rozróżnienia, czy zamawiający stanie się uczestnikiem postępowania restrukturyzacyjnego, jest dzień otwarcia tego postępowania. Dniem tym będzie dzień wydania postanowienia o otwarciu przyspieszonego postępowania układowego, postępowania układowego lub postępowania sanacyjnego. W przypadku postępowania o zatwierdzenie układu skutki otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego powstaną z dniem układowym, którego ustalenia dokonuje dłużnik nie wcześniej niż trzy miesiące i nie później niż dzień przed dniem złożenia wniosku o zatwierdzenie układu. Po wydaniu przez sąd postanowienia o otwarciu postępowania restrukturyzacyjnego przedsiębiorca będzie miał obowiązek występowania w obrocie pod dotychczasową firmą z dodatkowym oznaczeniem „w restrukturyzacji".
Propozycje układowe
Jeśli zamawiający będzie posiadał względem wykonawcy wierzytelność osobistą, która powstała przed dniem otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego, to powinna ona zostać wpisana na listę wierzytelności, które mają zostać objęte układem. Po zatwierdzeniu spisu wierzytelności zwoływane jest zgromadzenie wierzycieli w celu głosowania nad układem – z wyjątkiem postępowania o zatwierdzenie układu, które charakteryzuje się samodzielnym zbieraniem głosów przez dłużnika. Propozycje układowe, co do zasady, składa wykonawca jako dłużnik. Zamawiający, jako wierzyciel, będzie mógł złożyć własną propozycję układową, jeżeli jego wierzytelność będzie obejmowała łącznie więcej niż 30 proc. sumy wszystkich wierzytelności.
Układ zostanie przyjęty, jeśli w zgromadzeniu uczestniczy co najmniej jedna piąta uprawnionych wierzycieli (większość osobowa) i zaakceptuje go większość głosujących wierzycieli posiadających łącznie co najmniej 2/3 sumy wierzytelności przysługujących wierzycielom uczestniczącym w głosowaniu (większość kapitałowa). Wierzyciele mogą zostać również podzieleni na grupy obejmujące kategorie interesu. W przypadku głosowania w grupach wystarczy, aby układ został przyjęty przez tylko jedną grupę i jednocześnie osiągnięto wymaganą większość kapitałową liczoną bez podziału na kategorie. Warto przy tym nadmienić, że wstrzymanie się od głosowania nad układem nie będzie korzystnym rozwiązaniem dla zamawiającego obecnego na zgromadzeniu, gdyż takiego wierzyciela uważa się za nieuczestniczącego w głosowaniu, a więc jego głos nie wpłynie na większość kapitałową potrzebną do zatwierdzenia układu. Ponadto na późniejszym etapie zatwierdzania układu przez sąd restrukturyzacyjny zamawiający, który nie głosował przeciwko układowi, nie będzie mógł powołać się na rażąco krzywdzące warunki układu.