Świetlny krwioobieg na Hożej

Prace przy instalacji rozpoczęły się w połowie lipca. Od tamtej pory złożony z cienkich, czerwonych rurek „neon” świecił jednak sporadycznie.

– Na razie to tylko próby. Na odsłonięcie zapraszamy 29 września – mówiła wczoraj tuż przed kolejnym testem Zuzanna Fogtt z fundacji In Situ. Organizacja koordynuje nietypowy projekt „Ściana ciepła”, by zwrócić uwagę warszawiaków na zaniedbaną kamienicę i doprowadzić do jej rewitalizacji.

[srodtytul]Miejsce wspólne i niczyje[/srodtytul]

Instalacja znajduje się na bocznej ścianie kamienicy przy Hożej 42. Niegdyś przylegał do niej budynek. – Na tę ślepą ścianę patrzyłam codziennie z okna pracy i zastanawiałam się, co by tu z nią zrobić – mówi Izabela Żółcińska, autorka instalacji.

To pytanie zadawali sobie też mieszkańcy budynku i najemcy okolicznych lokali usługowych. Bo taki niczyj ciemny zakamarek przyciąga bezdomnych, rodzi napięcia.

Oswoić i – chociażby z racji koloru – symbolicznie go ocieplić ma praca o powierzchni aż 200 mkw. pokrywająca mniej więcej połowę ściany.

Instalacja przypomina przekrój poprzeczny oka i wpisuje się w cykl prac Żółcińskiej inspirowany systemem naczyń krwionośnych „Zjawiska kapilarne”. Wcześniej artystka pracowała z nieco mniejszym formatem, tworząc głównie rysunki, ubrania i domowe instalacje.

Jedną z jej ostatnich prac z tego cyklu można oglądać w Centrum Sztuki Współczesnej do 4 września.

[srodtytul]Stopniowo opadnie z sił[/srodtytul]

„Ściana ciepła” nie tylko wygląda, lecz także działa jak żywy organizm. Żyje 24 godziny na dobę. Dzięki specjalnym czujnikom, gdy przychodzi zmrok, sam się zapala, a gdy świta – wyłącza. Będzie tak przez rok. To bowiem z założenia instalacja tymczasowa.

– Materiał, z którego jest wykonana, będzie stopniowo się wypalał – mówi Fogtt. – Neon umrze w naturalny sposób.