Pierwszym wspaniałym pretekstem do krytyki prawicy była polska prezydencja:

Monika Olejnik:

A czy to nie jest obraźliwe, jak się mówi o Polsce, że jest fordanserem, który prosi Unię do tańca?

Paweł Kowal:

To jest takie sobie, no, ten świat porównań moich kolegów polityków poszedł już naprawdę za daleko, jak nie totalitaryzm, to stalinizm, to fordanser, to trampkarz, trochę jest tego za dużo i myślę, że to jest akurat wasza rola jako dziennikarzy, żeby trochę zmuszać polityków, żeby mówili na temat, a nie prześcigali się w porównaniach, przenośniach, to jest taka pseudoliteratura.

Kolejnym tematem była biała księga PiS:

Monika Olejnik:

Jak pan ocenia białą księgę Antoniego Macierewicza i Prawa i Sprawiedliwości.

Paweł Kowal:

Myślę tak, że na pewno są rzeczy w tym dokumencie, które są warte – nie wiem – rozważenia w sensie dokumentacyjnym. Są istotne, myślę że w dużej części się pokryją z oficjalnym raportem rządowym.

Monika Olejnik:

Ale Antoni Macierewicz na przykład mówił, że samolot został obezwładniony na wysokości 15 metrów.

Paweł Kowal:

No i dalej zaczynają się interpretacje. I tu jest duży ból muszę powiedzieć, także mój osobisty. Nie spodziewałem się i myślę, że jestem jednym z tych milionów Polaków, którzy dzisiaj mają takie poczucie, że i rząd, i opozycja nie usiądą nigdy, nawet na chwileczkę razem, żeby ustalić wnioski z tego, co było.

Potem zaczęło się łapanie za słówka:

Monika Olejnik:

Ale jeżeli poseł opowiada, że wybuch nastąpił, że samolot się rozbił w powietrzu?

Paweł Kowal

: Ja dzisiaj mówię w imieniu tych, którzy mają zdrowy rozsądek i pytają dlaczego posłowie z rządu i opozycji nie znaleźli przez rok czasu, żeby rzetelnie i wspólnie o tym rozmawiać.

Monika Olejnik:

Rok, panie doktorze, a nie czasu.

Paweł Kowal:

Ponad, właśnie, rok.

Monika Olejnik: