Polityczne koszty „podróży życia”

Blisko tygodniowa podróż szefa rządu do Chile i Peru stała się orężem dla opozycji. Tusk poleciał na szczyt Ameryka Łacińska i Karaiby – Unia Europejska. Wrócił we wtorek wieczorem.

PiS podsumowało wyjazd na konferencji: „POdróżnik Donald Tusk wraca do kraju”.

Posłowie obliczyli, że za 1,6 mln zł, a tyle według dziennikarzy ma kosztować podróż premiera, można kupić obiady dla 150 tys. niedożywionych dzieci lub 400 komputerów dla uczniów.

– Gdzie jest tanie państwo?

– pytali dramatycznie posłowie Iwona Arent i Joachim Brudziński.

Ich zdaniem pół roku rządu minęło, a cudów nie ma. – Rosną tylko ośle uszy tym, którzy pół roku temu uwierzyli Platformie, a działaczom PO – długie nosy – kwitowali.

Wytykali też, że do Iraku zawieźć dary warte 30 tys. zł pojechało 13 samorządowców z PO, choć zdaniem PiS koszt podróży przewyższał zawiezioną pomoc.

– Pytanie, co tam robią ważni samorządowcy z Platformy? Dał im przykład Tusk, jak Andy zwyciężać mają, więc się wybrali do Iraku! – kpił Brudziński.

Politycy PO odpierali atak.

– Szczytem hipokryzji jest wykorzystywanie sytuacji głodnych dzieci do walki politycznej – ocenia Grzegorz Dolniak, wiceszef Klubu PO. – A jeśli chodzi o podróże, to prezydent potrzebował czterech dni na wizytę w Izraelu, a premier w ciągu pięciu dni odwiedził dwa państwa.

– Efekty wojaży prezydenta też pozostawiają wiele do życzenia: prezydent musiał jechać do USA, aby podpisać umowę ze stanem Illinois. To tak jakby Bush podpisał umowę z Warmińsko-Mazurskiem – kwituje Dolniak.