Ujawnienie opinii publicznej rozmowy biznesmena Leszka Czarneckiego z byłym już szefem Komisji Nadzoru Finansowego, zwanej potocznie „aferą KNF", stało się kolejnym dowodem, że afera nie jest czymś przygodnym, nieistotnym. Przeciwnie, to wręcz usankcjonowana zwyczajowo ważna instytucja życia publicznego.
Polityczne skandale pomagają wspólnocie politycznej wyznaczyć granice tego, co akceptowalne oraz tego, co naganne. Przyjmowanie przez polityków reklamówek pełnych pieniędzy w latach 90. ubiegłego wieku nikogo szczególnie nie szokowało, ale po kolejnych aferach korupcyjnych, dziś jest zachowaniem zupełnie nie do pomyślenia. W tym sensie skandale pełnią rolę normotwórczą. Po aferze taśmowej politycy wiedzieli, że nie mogą w restauracjach rozmawiać swobodnie, nawet jeśli zamykają się w VIP-roomie, nie mogą też płacić służbową kartą kredytową za kolacje, podczas których oddają się plotkarstwu i gadulstwu.