Krzyżak: Za dużo u was tych stłuczek

Powiadają, że „niezbadane są wyroki...", ale akurat ten można było przewidzieć.

Aktualizacja: 02.04.2017 17:41 Publikacja: 31.03.2017 18:00

Krzyżak: Za dużo u was tych stłuczek

Foto: Fotorzepa, Waldemar Kompała

Komisja, którą prosiłem o zbadanie mojej przydatności do pracy z Wami (o czym donosiłem w poprzednim liście), uznała, że jestem do niej wciąż zdolny. Stwierdzono drobne zaburzenia emocjonalne, ale ostatecznie orzeczono, że mają one niewielki wpływ na moją pracę z Wami.

Siewca i Rada Dwunastu postanowili wykorzystać mój krótki pobyt na wyżynach, by wypytać o sytuację u Was. Nie wiem dlaczego, ale bardzo interesowała ich praca podejrzliwego Antoniego. Pytali m.in. o Bartłomieja – tego, co to mu różni ważni generałowie i pułkownicy salutują. Zastanawiam się, skąd to zainteresowanie, bo przecież Bartłomiej ma dobre relacje z Tadeuszem z piernikowego grodu, a ten z kolei jest w dobrej komitywie z samym Antonim. W każdym razie „górę" interesowało, czy jego sprawa jest już załatwiona. Odpowiadałem, wierząc w zapewnienia Andrzeja z Pałacu i Beaty Broszki, że „definitywnie".

Chyba nie do końca mi uwierzyli i wydaje mi się, że podejrzewają, żem przeszedł na stronę „prawych i sprawiedliwych". Kilka razy przypominali mi, że mam być bezstronny, a wobec władzy życzliwy, ale gdy trzeba, także krytyczny. Mówili też coś o „roztropnym milczeniu". Podejrzewam – choć dowodu nie mam – że przede mną rozmawiali z którymś z Waszych biskupów... Język jakiś taki podobny. Nie myślcie przypadkiem, że podważam ich autorytet. Nie zamierzam. Oni są moimi sojusznikami w próbach przemówienia Wam do rozumu i macie ich słuchać. Choć przyznam, że w ostatnim czasie mało mam z nich pożytku i będę musiał porozmawiać o tym ze Stanisławem z Poznania, którym im przewodzi.

Siewcę niepokoi konflikt między Andrzejem z Pałacu i Antonim. Paweł – ten co stracił wzrok na drodze do Damaszku – długo mówił o swoim sporze z Barnabą o Marka (opowieść tę znajdziecie w ich dziejach w rozdziale 15). Przypominał, że gdy nie mogli dojść do zgody, bo każdy trwał przy swoim zdaniu, po prostu się rozeszli. Sugerował, że może i Wy powinniście w ten sposób postąpić. Bez niechęci i złych słów pod swoim adresem. Czasem jest tak, że gdy nie udaje się znaleźć kompromisowego rozwiązania, gdy możliwości współpracy się wyczerpały, trzeba pójść inną – choć wciąż wiodącą w tym samym kierunku – drogą. Przychylam się i ja do tego zdania.

Kiedy wracałem do Was, dowiedziałem się, że zastępca Antoniego miał jakiś wypadek. Nie mam z tym nic wspólnego. Ale za dużo tych stłuczek w Waszych szeregach. A to znak, że coś niedobrego się dzieje.

Zapomniałbym o najważniejszym: gdy wychodziłem z komisji lekarskiej, jeden z badających mnie aniołów nachylił się do drugiego i powiedział, że dobrze byłoby wezwać przed nią właśnie anioła od Antoniego. Nie wiem, czy mówił serio, ale przecież „niezbadane są wyroki...".

–Anioł Polak

PLUS MINUS

Prenumerata sobotniego wydania „Rzeczpospolitej”:

prenumerata.rp.pl/plusminus

tel. 800 12 01 95

Plus Minus
Tomasz P. Terlikowski: Adwentowe zwolnienie tempa
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Plus Minus
„Ilustrownik. Przewodnik po sztuce malarskiej": Złoto na palecie, czerń na płótnie
Plus Minus
„Indiana Jones and the Great Circle”: Indiana Jones wiecznie młody
Plus Minus
„Lekcja gry na pianinie”: Duchy zmarłych przodków
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Plus Minus
„Odwilż”: Handel ludźmi nad Odrą