Ustawą z 7 lutego 2014 (DzU z 2014 r., poz. 293) Sejm znowelizował przepisy o postępowaniu w sprawie nadania klauzuli wykonalności. Projekt poselski zakładał jedynie powrót do zasady, że tytułowi egzekucyjnemu sądu nadaje się klauzulę w formie uproszczonej, tj. poprzez naniesienie jej na odpis orzeczenia lub ugody, bez spisywania odrębnej sentencji i bez uzasadnienia. Po pierwszym czytaniu do projektu dodano przepisy z projektu nowelizacji k.p.c., nad którym Ministerstwo Sprawiedliwości pracowało już od 2011 r. Miały znowelizować postępowanie klauzulowe szerzej, m.in. w zakresie zaskarżania postanowienia.
W efekcie do k.p.c. dodano art. 794
2
§ 3 oraz zmieniono art. 795 § 2 i 3. Przepisy te stanowią, że dłużnik może w tygodniowym terminie od doręczenia mu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji złożyć wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności. Termin do wniesienia zażalenia (lub skargi) na nie będzie biegł od dnia doręczenia zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, ale jeśli dłużnik złoży wniosek – od dnia doręczenia uzasadnienia.
Dlaczego będą kłopoty
Regulamin urzędowania sądów powszechnych w § 181 przewiduje, że postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności łączy się trwale z tytułem egzekucyjnym. Uzasadnienie postanowienia jest zaś czynnością procesową odrębną (argument z art. 357 § 3 zd. 1 k.p.c.). Dlatego też w części sądów przyjęła się praktyka sporządzania tytułu wykonawczego poprzez połączenie tytułu egzekucyjnego z odpisem samej tylko sentencji postanowienia o nadaniu klauzuli. Odpis postanowienia z uzasadnieniem jest wówczas sporządzany osobno i doręczany wierzycielowi, a więc uzasadnienie postanowienia klauzulowego nie jest częścią tytułu wykonawczego.