[b][link=http://blog.rp.pl/rybinski/2009/03/29/moj-serwis-wydanie-na-prymaaprylus/]skomentuj na blogu[/link][/b]
Już za dwa dni prima aprilis. Trzeba się przygotować. Wyostrzyć zmysły, natężyć intelekt, aby odróżnić bezbłędnie informację od dezinformacji. To, co jest dla jaj, od tego, co na poważnie.
Z biegiem czasu takie rozróżnienie jest coraz trudniejsze. Ludzkość wyzwala się coraz szybciej z niewoli faktów, w której jęczała przez tysiąclecia, i wybija się na kreatywną niezależność. Ambicją mediów nie jest opisywać i komentować to, co jest, ale tworzyć to, czego wprawdzie nie ma, ale być powinno. Wznoszenie gmachów ze słów jest popularniejsze od tradycyjnego budownictwa kamienno- betonowego. Gmachy ułudy wznosi się szybciej i skuteczniej, co widać choćby na przykładzie naszych autostrad.
Wolterowski Kandyd, prostaczek XXI wieku, rozróżnia prawdę od zmyślenia po dacie publikacji. 1 kwietnia jest zarezerwowany dla kłamstwa, pozostałe 364 dni w roku dla prawdy. Ale kto wie, czy już za chwilę nie będziemy mieli prymaaprylusa trwającego cały rok, a tylko 1 kwietnia politycy i komentatorzy, dla zabawy, dla hecy, całkiem wyjątkowo nie przemycą nam, tym samym tonem, tą samą czcionką, prawdy o czasach i ludziach. Wszystko zmierza w tym kierunku. Trzeba być przygotowanym na wstrząs pierwszokwietniowy.
[srodtytul]Kibice [/srodtytul]