Wykorzystali kości neandertalskie ze stanowisk: Spa w Belgii, Kebara w Izraelu i Neandertal w Niemczech. Posłużyli się specjalnie stworzonym programem komputerowym IphFusionBox symulującym współdziałanie mięśni, ścięgien i kości. Uzyskali model nóg i chodu. Badacze dążyli do wyjaśnienia, w jakim stopniu potężny szkielet neandertalski stwarzał mechaniczne ułatwienia mięśniom. W porównaniu z człowiekiem współczesnym muskulatura neandertalczyka była wydajniejsza o 20 proc.
Symulacja wykazała, że mechanika chodu była taka sama jak u ludzi współczesnych. Nie poruszał się na zgiętych nogach ani nie kołysał się z boku na bok.