Jest to pierwsze tego rodzaju znalezisko na terenach zamieszkiwanych w starożytności przez ludy bałtyjskie.
Odkrycia dokonano w dawnej zatoce jeziora Nidajno wyschniętej po melioracjach przeprowadzonych w XIX wieku.
To wyjątkowe stanowisko znajduje się na terenie wsi Czaszkowo w gminie Piecki. Wykopaliskami kierują dr Tomasz Nowakiewicz z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego i Aleksandra Rzeszotarska-Nowakiewicz z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN. Logistycznego wsparcia udziela Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, a finansowego miasto Mrągowo, gmina Piecki i firma Invest Warmia-Mazury sp. z o.o.
Podwodna świątynia
– Historię z Czaszkowem rozpoczęło znalezisko kilku okuć. Znalazca przekazał je do muzeum. Dzięki informacjom uzyskanym od lokalnych poszukiwaczy trafiliśmy na właściwe miejsce. Współpraca z poszukiwaczami przyniosła korzyści naukowe. W badaniach w Czaszkowie byli oni wręcz niezbędni ze względu na charakter stanowiska – konieczne było prowadzenie poszukiwań z wykrywaczami metalu i zakładanie sondażowych wykopów we wskazanych miejscach – wyjaśnia dr Tomasz Nowakiewicz.
Stanowisko w Czaszkowie nie było cmentarzyskiem ani polem bitwy. Gdy dobiegała kresu starożytność i rozpoczynał się okres wędrówek ludów – od IV do VI wieku – rozciągało się tam jezioro. Miejscowej ludności, plemionom Galindów (wymienia je już w II wieku grecki historyk i geograf Ptolemeusz z Aleksandrii), służyło jako miejsce dziwnych rytuałów, z jakimi archeolodzy w tej części Europy jeszcze się nie zetknęli.
