Pracodawcami członków korpusu służby cywilnej (SC) i pozostałych pracowników urzędów państwowych są zatrudniające ich urzędy, np. kancelaria prezesa Rady Ministrów (RM), urzędy ministrów oraz centralnych organów administracji państwowej, komendy, inspektoraty (art. 2 ustawy z 21 listopada 2008 o służbie cywilnej, DzU nr 227, poz. 1505 ze zm., art. 1 i 2 ustawy z 16 września 1982 o pracownikach urzędów państwowych, DzU z 2001 r. nr 86, poz. 953 ze zm.).
Czynności kadrowe za pracodawcę podejmuje w tym wypadku dyrektor generalny lub kierownik urzędu.
Uprzywilejowana pozycja
Urzędy państwowe rzadko podlegają likwidacji. Jednak jeśli stanie się to już faktem, urzędnik SC nie powinien się raczej obawiać zwolnienia z pracy. W pierwszej kolejności szef SC przenosi go do innego urzędu w tej samej lub innej miejscowości.
Zobowiązuje jednocześnie dyrektora generalnego tej placówki do wyznaczenia przesuwanemu stanowiska odpowiedniego do jego przygotowania zawodowego (art. 66 ustawy o służbie cywilnej). Dopiero gdy takiego transferu nie da się przeprowadzić, wolno urzędnikowi wręczyć trzymiesięczne wypowiedzenie (art. 71 ust. 1 pkt 4 ustawy o służbie cywilnej).
Inaczej jest natomiast z pozostałymi mianowanymi urzędnikami państwowymi, dla których likwidacja urzędu oznacza zakończenie pracy za trzymiesięcznym wypowiedzeniem (art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o pracownikach urzędów państwowych).
