Złoto Mirra Kadzidło

Pierwsze – władzę królewską, drugie – kapłańską, trzecie – cierpienie. Obecnie składniki te można znaleźć w wielu kosmetykach, gdzie oprócz swych cennych właściwości nadal niosą cząstkę mistycznego przesłania.

[srodtytul]Wonna mirra[/srodtytul]

Wonna żywica jest otrzymywana z balsamowca mirry. To niskie, cierniste drzewo szczególnie dobrze czuje się w rejonach górskich Arabii, Abisynii i Erytrei. Dawniej najwyżej ceniono żywicę wyciekającą naturalnie, bez robienia nacięć w korze czy obcinania gałązek. Od starożytnych czasów była ona przedmiotem ożywionego handlu, a także cennym darem, jakim wielcy tego świata obdarowywali się dla pozyskania życzliwości.

O własnościach leczniczych mirry przekonali się już starożytni Grecy, stosując ją w infekcjach jamy ustnej i schorzeniach dróg oddechowych. Współcześni naukowcy odkryli jej przydatność w leczeniu astmy. Dowiedli też, że mirra zawiera silny środek uśmierzający ból.

Choć żywica z balsamowca nie jest już tak droga jak kiedyś, wciąż jest dość niepospolitym składnikiem wszelkich preparatów do pielęgnacji skóry i zapachów. Cenny dla producentów perfum olejek z mirry jest żółtawy, gorzki w smaku i silnie aromatyczny. Ta właściwość ma zastosowanie w produktach kosmetycznych – mirra usuwa nieprzyjemny zapach potu. Ponadto hamuje wydzielanie łoju, niszczy bakterie ropne i trądzikowe, przyspieszając gojenie wszelkich wykwitów. Obkurcza też rozszerzone pory i ujędrnia skórę.

Ze względu na antyseptyczne działanie wyciąg z mirry jest składnikiem kremów, emulsji do skóry silnie przetłuszczającej się, skłonnej do wyprysków, a także past do zębów. Dzięki swoim właściwościom regenerującym i wygładzającym zmarszczki jest chętnie wykorzystywana w preparatach do cery suchej, wiotczejącej i zniszczonej. Choć ma silne działanie bodźcowe, może łagodzić wszelkie podrażnienia.

[srodtytul]Kadzidło pachnidło[/srodtytul]

Znaną od tysiącleci substancję żywiczną zwaną kadzidłem otrzymuje się z kadzidłowca i innych gatunków aromatycznych roślin z rodziny osoczynowatych. To niskie drzewo (lub krzew) można spotkać na pustynnych terenach Afryki i Bliskiego Wschodu. Uszkodzenie kory lub odcięcie gałęzi powoduje wypływ żywicy, która po zaschnięciu przypomina kawałki rozdrobnionego bursztynu.

W czasach przedrzymskich cena kadzidła przewyższała cenę złota, więc na jego zakup mogli sobie pozwolić tylko najbogatsi. Wykorzystywano je głównie w świątyniach podczas składania ofiar czy na znak chwały oddawanej bogom. Kadzidło miało też znaczenie praktyczne, bo królowa Hatszepsut (XV w p. n. e.) stosowała je jako perfumy i środek przeciwko zmarszczkom, natomiast król Herod w czasie wielkiej zarazy używał go jako antyseptyku.

Kadzidło w perfumach łatwo rozpoznać węchem. Charakterystyczna woń symbolizująca modlitwę jest nie do pomylenia z inną. Mimo to „kadzidło” trudno jednoznacznie zdefiniować. Potocznie uważa się za nie bliżej niesprecyzowane węgielki czy ziarenka, stopniowo palone i wydające z siebie obłoki dymu. Ściślej mówiąc, na kadzidło składają się głównie składniki pochodzenia roślinnego: żywice i zioła, a także kwiaty, drewno, nasiona, owoce, liście, korzenie, kłącza.

Można do niego dodawać składniki pochodzenia zwierzęcego: ambrę, piżmo, olejki esencjonalne z rozmaitych roślin, jak również (w tańszych mieszankach) składniki syntetycznego pochodzenia. Całość, w zależności od preferencji i proporcji składników, jest palona bezpośrednio bądź za pomocą palnych materiałów, najczęściej węgli. Podstawą kadzidła są zawsze żywice drzew.

[srodtytul]Królewskie złoto [/srodtytul]

Nie tak cenne niegdyś złoto dziś nabrało dużej wartości. Używa się go chętnie w kremach, a jego drobinki często można znaleźć w pudrach, żelach, cieniach do oczu. Mają tam „królewską” moc rozświetlania. Złoto w kosmetyce wykorzystywano już w starożytności. Podobno tajemnicą długotrwałej młodości królowej Kleopatry było conocne zakładanie złotej maski na twarz. Biologiczne działanie złota znane było w Chinach już około 2500 r. p. n. e.

Dziś firmy kosmetyczne zamykają w ekskluzywnych kosmetykach zmikronizowane 24-karatowe złoto. Spektakularnym efektem jest rozświetlona, jedwabista, pełna blasku cera.

Trudno przecenić zalety złota: pobudza produkcję elastyny i kolagenu, spłyca zmarszczki, wygładza i ujędrnia cerę. Ponadto głęboko nawilża i koi podrażnienia związane z nadmiernie wysuszoną (opalaniem lub przebywaniem w ogrzewanych pomieszczeniach), zmęczoną i zestresowaną skórą. Także u młodych osób. Spośród innych atutów złota trudno pominąć jego korzystny wpływ na zmniejszenie przebarwień skóry (przez spowolnienie wydzielania melaniny). Ważne jest i to, że ten szlachetny metal rzadko uczula.

Cząsteczka złota to świetny nośnik dla innych aktywnych składników, dlatego często wraz z nim w preparatach kosmetycznych pojawiają się wartościowe substancje, np. wyciągi z ziół.

Złoto święci triumfy w makijażu. Szlachetny blask lśni od rana do nocy, ozdabiając kobiecą twarz jak piękna biżuteria. Złoty to idealny kolor na dzień – ociepla karnację i dodaje jej słonecznego blasku.