Bratanek króla Stanisława Augusta urodził 7 maja 1763 roku w Wiedniu. Jego rodzicami byli Maria Teresa Kinsky i Andrzej Poniatowski, brat Stanisława Augusta. Książę wcześnie rozpoczął karierę wojskową. Jako siedemnastolatek został porucznikiem, a osiem lat później pułkownikiem, pełniąc funkcję adiutanta cesarza Józefa II . Brał także udział w wojnie austriacko-tureckiej.
W1789 Stanisław August wezwał go do Warszawy i nominował na generała-majora armii Królestwa. W czasie Sejmu Wielkiego książę był gorącym zwolennikiem uchwalenia nowej konstytucji. Dowodził wojskami w wojnie z Rosją w 1792 roku.
Pałac pod Blacha otrzymał od króla w 1794 roku, a zamieszkał w nim w 1798 roku Prowadził tam ożywione życie towarzyskie z udziałem arystokracji warszawskiej, o czym krążą legendy.
W 1807 roku z dekretu Napoleona Józef Poniatowski został dyrektorem Wydziału Wojny w Komisji Rządzącej. Wtedy Pałac Pod Blachą jako siedziba księcia stał się budynkiem rządowym.. Mianowano go jednocześnie dowódcą jednej z trzech Legii, które zaczęto formować z polskich rekrutów –14 czerwca 1807 r. z ich udziałem rozegrała się bitwa pod Frydlandem, która zakończyła wojnę i doprowadziła do powstania Księstwa Warszawskiego – państewka kadłubowego, ale rządzonego przez Polaków. Poniatowski pozostał dyrektorem Wydziału Wojny i naczelnym wodzem armii Księstwa. W 1808 roku walczył w bitwie pod Raszynem
W czerwcu 1812 roku Józef Poniatowski ruszył na czele korpusu, liczącego około 35 tysięcy ludzi, by dzielić los swoich żołnierzy podczas dramatycznej wyprawy na Rosję. Z Francuzami dotarł do Moskwy, a potem był świadkami ich odwrotu.
