Po królewsku i surowo

Podczas styczniowych targów designu w Älvsjö głównym tematem w mediach wcale nie były najnowsze trendy we wzornictwie, lecz zbliżający się ślub księżniczki Wiktorii z jej osobistym trenerem Danielem Westlingiem, którego w Szwecji obwołano najponętniejszym prowincjuszem roku (pochodzi bowiem z małej miejscowości). Przedmioty projektowane z myślą o tym wydarzeniu, z wizerunkiem młodej pary, mają więc ozdobić szwedzkie wnętrza.

[srodtytul]Miłość na tekstyliach[/srodtytul]

Zainspirowane miłością następczyni tronu do trenera fitness dwie młode designerki Amanda Boierth i Kertin Mächs zaprojektowały serię poduszek. – Chciałyśmy, by wzór materiału opowiedział historię miłości, która jest znana wielu osobom i łatwa do odczytania – mówi „Rz” Amanda Boierth. – W ten sposób nadałyśmy przedmiotom dodatkowy walor, nie służą jedynie jako dekoracja.

Seria tekstyliów opowiada historię od momentu, gdy para spotkała się pierwszy raz w finess clubie Daniela, aż po zaręczyny.

W Älvsjö zaprezentowano też po raz pierwszy produkty, które księżniczka Wiktoria i jej przyszły mąż wybrali do serii ślubnych suwenirów. Będą one opatrzone logo z królewską koroną Wiktorii otoczoną koniczyną. W skład serii wchodzą: kieliszki i szklanki firmy Reijmyre, porcelana marki Rörstrand i Gustavsberg, kryształy Orrefors, albumy i ramki do zdjęć, parasolki, serwety, narzuty, podstawki pod piwo, tacki, sztućce, breloczki, spinacze na banknoty, pocztówki, żabki na umieszczanie w nich kart z imionami osób siedzących przy stole, spinki do koszul, torebki z nasionami wiosennych kwiatów, czekoladki, sok z jabłek, kawa i babeczki. Znajdzie się w niej nawet tort ślubny polany masą marcepanową z czerwonymi serduszkami z dżemu malinowego w nadzieniu. Ślub ma się odbyć 19 czerwca, ale handlowcy już dziś zacierają ręce. Podarunki wylansowane z tej okazji będą warte miliardy koron. Część dochodów zostanie przeznaczona na działalność fundacji Wiktorii i Daniela, do której zadań należy m.in. przeciwdziałanie „wyobcowaniu dzieci i młodzieży w Szwecji”.

[srodtytul]Napraw stare, nie kupuj nowego[/srodtytul]

Na seminarium odbywającym się podczas targów Lotta Ahlvar, przewodnicząca Rady Mody, mówiła, że kluczowe w tym sezonie będą: powolny tryb życia i postawa „załataj i napraw”, zamiast „zużyj i wyrzuć”. Jak przekonywała Ahlvar, radość z możliwości zrobienia czegoś samemu jest dużo większa niż radość kupowania rzeczy wyprodukowanych przez innych. Rezultat będzie unikatowy, uzyska specjalną wartość. Podstawowe pojęcia sezonu to: kreatywność, zaangażowanie w ochronę środowiska, fascynacja oryginałem i rękodziełem. W wyposażeniu wnętrz – eklektyzm, łączenie przedmiotów z różnych epok. Obok porcelanowych figurek ptaszków i kwiatków może stać nowoczesna waza z kolorowego kryształu. Książki, zamiast na regałach, mogą stanąć rzędem na podłodze oparte o ścianę. Taka stylowa anarchia.

Jako wzory mają dominować geometryczne figury, jako materiały – drewno lub beton. W tym surowym nurcie wyróżniają się prace designerki Tove Adman. Adman tworzy świeczniki, lampy i stoliki m.in. właśnie z betonu. Zaprojektowała też żyrandol z kolczastego drutu, który wywołuje skojarzenia z obozem koncentracyjnym.

[srodtytul]Bez upiększeń[/srodtytul]

Z Lottą Ahlvar rozmawiałam o eksperymencie Anny Odell, studentki Wyższej Szkoły Sztuki, Rękodzielnictwa i Designu w Sztokholmie. Eksperyment ten wywołał zaciekłą debatę w całym kraju. Odell symulowała psychozę. Udawała, że chce się rzucić z mostu. Miała na sobie lekkie ubranie i krążyła po moście boso. Przyjechała policja i zabrała ją na pogotowie psychiatryczne, gdzie przywiązano ją do łóżka pasami i dano zastrzyki uspokajające, bo stawiała silny opór. Okazało się, że Odell całe wydarzenie filmowała jako część swojej pracy egzaminacyjnej. Chciała pokazać od środka, jak funkcjonuje psychiatria w Szwecji.

Ahlvar swój odczyt zilustrowała zdjęciem prostego łóżka na kółkach z paskami, które mogło pochodzić z kliniki psychiatrycznej, gdzie leżała autorka eksperymentu. Dzieło było podpisane „Unknown woman 2009-349701” i pokazywano je już w jednym z tutejszych muzeów. Ahlvar tłumaczyła, że tak głośny incydent może się stać zaczątkiem surowego, odartego z wszelkich upiększeń stylu we wzornictwie. Jako przykład zademonstrowała zdjęcie pościeli ze wzorem w postaci ascetycznego kolażu różnych części ciała w szarych kolorach.