Już dawno ekspozycje wzornictwa są tak samo obowiązkowe dla każdego, kto nazywa się człowiekiem kulturalnym‚ jak wystawy malarstwa czy koncerty. W designie wypada się orientować. A Eamesowie to podstawa.
Ray i Charles Eamesowie tworzyli od lat 40. do 80. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Są zaliczani do kalifornijskiego modernizmu. To etykietka. Ważniejsze jest‚ że tworzyli XX-wieczną historię projektowania mebli. Eksperymentowali ze sklejką‚ włóknem szklanym i drutem. A ich projekty weszły do kanonu designu. I co niezwykłe‚ nadal wydają się nowoczesne. Sławne Eames Chair (krzesło Eamesów‚ 1948 – 1950) z siedziskiem, oparciem i podłokietnikami wytłoczonymi z jednego arkusza tworzywa było krokiem milowym w historii designu po rewolucyjnym krześle Marcela Breuera z 1928 roku z wygiętej metalowej rurki. Doczekało się potem kilku pokoleń następców: krzeseł do jadalni‚ do poczekalni‚ na różnych nogach, w różnych kolorach. Sprzedano ich na świecie kilka milionów.
Charles Eames chciał początkowo wyprodukować swoje sławne krzesło z arkusza metalu‚ eksperymentował z aluminium‚ ale okazało się‚ że jest to nie tylko trudne, ale i drogie, a jemu zależało na stworzeniu mebla dostępnego. Początkowo było więc produkowane z włókna szklanego‚ z czasem – polipropylenu. Poza projektami mebli‚ zabawek i tkanin (domena Ray) Eamesowie zostawili ponad 100 filmów‚ wśród nich ważny „Powers of Ten” z 1977 roku ( www.eamesoffice.com)‚ organizowali mnóstwo wystaw i wykładów. A przy tym byli barwną i wpływową parą.
Plastikowe krzesła Eamesów po raz pierwszy zaprezentowano w MOMA w Nowym Jorku na wystawie „Tanie meble” w 1950 roku.
Teraz prezentuje je podróżująca po Polsce wystawa. Każdy mebel jest dokładnie opisany‚ objaśnione są jego unikalne cechy oraz kontekst historyczny‚ w którym powstał. Organizatorem wystawy jest szwajcarska Vitra‚ wyłączny producent mebli Eamesów w Europie i na Bliskim Wschodzie. Vitra to też Muzeum Architektury Wnętrz w Weil am Rhein w Niemczech z największą na świecie kolekcją projektów i prototypów mebli wielu projektantów. I z odtworzoną pracownią Charlesa Eamesa.
