Zaostrzenia AZS mogą być związane ze stresem. Uciążliwe swędzenie towarzyszące chorobie obniża jakość życia pacjentów, utrudnia normalne funkcjonowanie w życiu codziennym i może powodować zaburzenia snu. W terapii AZS podkreśla się rolę eliminacji stresów oraz konieczność prawidłowego funkcjonowania rodziny.
[b]Jak się leczy pacjentów z atopowym zapaleniem skóry?[/b]
Sposób leczenia zależy od nasilenia zmian chorobowych. W postaciach lekkich wystarczy terapia zewnętrzna, czyli odpowiednie maści i kremy. Natomiast w postaciach ciężkich sięga się po leczenie ogólne. W leczeniu zewnętrznym używane są preparaty glikokortykosteroidowe. Nie wolno stosować ich przewlekle, szczególnie na skórę twarzy oraz fałdów i zgięć skóry. Glikokortykosteroidy powinno się stosować na przemian z obojętnymi maściami, tzw. bazami. Nową generacją leków, które stosuje się zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, są pimekrolimus i takrolimus. To niesteroidowe preparaty polecane szczególnie przy leczeniu zmian skórnych na twarzy. Powszechnie stosowane u pacjentów z atopowym zapaleniem skóry są doustne leki antyhistaminowe oraz zmniejszające świąd skóry. U niektórych pacjentów można zastosować fototerapię, tzw. metodę PUVA, czyli naświetlania skóry promieniowaniem UVA w połączeniu z podawaniem uwrażliwiających na światło preparatów – psoralenów, lub naświetlania UVB. Ostatnio zachęcające są doniesienia na temat naświetlań UVA1. W ciężkich postaciach AZS sięga się niekiedy po leczenie ogólne cyklosporyną lub w wyjątkowych przypadkach inne leki immunosupresyjne lub glikokortykosteroidy. Ze względu na psychosomatyczne podłoże schorzenia ogromnie istotną rolę we właściwym postępowaniu z pacjentem odgrywa psychoterapia oraz terapia rodzinna.
[b]Jak pielęgnować atopową skórę?[/b]
W Europie liczba osób chorych na atopowe zapalenie skóry gwałtownie wzrasta. To choroba przewlekła, dlatego nawet jeśli objawy ustąpią – nie należy zapominać o właściwej pielęgnacji skóry. Osoby z AZS powinny pamiętać, żeby prysznic lub kąpiel (np. z dodatkiem specjalnych olejków) miał temperaturę zbliżoną do temperatury ciała. Od razu po kąpieli czy prysznicu trzeba delikatnie się osuszyć oraz szybo nawilżyć i natłuścić skórę emulsjami, kremami lub maściami. Preparaty te zawierają składniki odtwarzające prawidłową barierę lipidową naskórka, mogą zawierać środki zmniejszające swędzenie skóry, np. polidokanol, i środki silnie nawilżające, takie jak mocznik. Należy pamiętać, że czas działania wszystkich preparatów jest ograniczony i trzeba powtarzać smarowanie skóry co kilka godzin. Powinno się unikać czynników drażniących: chemicznych (np. detergentów) i mechanicznych (np. szorstkich ubrań z wełny). Pod wpływem potu następuje zaostrzenie zmian. Także pocenie się może być przyczyną zaostrzeń choroby. Warto jednak wiedzieć, że u wielu osób stan skóry poprawia się latem pod wpływem promieni słonecznych. Należy stosować właściwą dietę. Chorzy cierpią na nietolerancję pewnych pokarmów (np. jaja, ryby, mleko, orzechy) i muszą ograniczać ich ilość w diecie. Nietolerancja na żywność dotyczy najczęściej dzieci, rzadziej spotyka się zaostrzenia choroby u ludzi dorosłych i rzadziej stosuje się u nich ograniczenia dietetyczne. Podczas wyboru zawodu należy zwracać uwagę na konieczność unikania czynników zaostrzających chorobę.
[b]Co powinny zrobić ciężarne kobiety chore na AZS, żeby zmniejszyć ryzyko zachorowania dziecka?[/b]
