Piosenki jak pocałunki

Pauline Paris I Belle du Berry  wypełniły  ankietę osobową, dzięki której poznamy je lepiej – zobaczcie gdzie zagrały pierwszy koncert i kto jest ich ulubionym superbohaterem!

Imię i nazwisko: Pauline Paris

Wiek: 26 lat

Zawód: Autorka – kompozytorka – aranżerka

Najnowsze/najstarsze wspomnienie muzyczne:

Kilka dni temu zaproszono mnie do zagrania prywatnego koncertu w Kijowie. Gdy dojechałam na miejsce z gitarą, zastałam trzech mężczyzn grających na  gitarach i ukulele. Byłam zaskoczona, że wystąpi jeszcze jedna kapela. „To są twoi dźwiękowcy!"- powiedział organizator. Testowali instrumenty wymienione w moim technicznym riderze. Koncert trwał dwie godziny i było fantastycznie!

Edukacja muzyczna:

Na początku, od ósmego roku życia grałam na wiolonczeli i uczyłam się teorii muzyki. Grać na gitarze zaczęłam mając 15 lat, równolegle zaczęłam występować ze swoim repertuarem w barach. Na początki pisałam po angielsku i grałam na telecasterze (model gitary firmy Fender) . Potem odkryłam wiersz Verlaine'a „ Il pleure dans mon Coeur", do którego dodałam muzykę. W ten sposób dotarłam do francuskich piosenek. Poznałam wielu wspaniałych muzyków, którzy dawali mi doskonałe rady. Od tamtej pory grałam w różnych konfiguracjach: solo, w trio z basem i perkusją, a nawet w sekstecie z sekcją dętą.

Pierwszy koncert:

Mój pierwszy występ miał miejsce w autobusie numer 91. Kierowca zobaczył, jak gramolę się z gitarą i zapytał dla żartu, czy bym nie zagrała. Wzięłam to na poważnie i zagrałam kilka piosenek. Gdy wychodziłam z autobusu kierowca i wręczył moje pierwsze honorarium: pięć franków!

Z kim chciałabyś nagrać duet?:

Z Catherine Ringer. Kiedy śpiewa, wygląda bardzo naturalnie, jakby w ogóle nie występowała!. Mam wielki szacunek do ludzi, którzy śpiewają tak, jak się czują w danym momencie.

Gdzie czujesz się lepiej, w studiu nagraniowym czy na sali koncertowej?:

To dwa zupełnie różne uczucia. W studio, to jak być samemu w domu. Koncerty bardziej przypominają popijawę, na której człowiek się napruje i zaczyna się popisywać!  Od początku jestem przyzwyczajona do występów na żywo. Uwielbiam adrenalinę na scenie, obserwowanie reakcji publiczności..

Największa muzyczna inspiracja:

Jak mówiłam wcześniej, uwielbiam te głowy, które wykrzykują lub szepczą z głębi serca, jak choćby: Billie Holiday, Cesaria Evora, Catherine Ringer, Leonard Cohen, Tom Waits, Boris Vian, Gainsbourg, Gribouille...

Z czego jesteś najbardziej dumna:

Gdy ukończyłam już mój album "Le Grand Jeu", razem z menadżerem zorganizowaliśmy trasę po Paryżu: 20 koncertów w 20 dzielnicach, 20 dni pod rząd. Nie sądziłam, że nam się uda, a jednak! Niesamowite przeżycie.

Gdybyś do końca życia miała słuchać jednej płyty, byłaby to...

Kompilacja. Różni artyści, słynni bądź też nie. Z moimi ulubionymi piosenkami.

Polscy artyści – masz  swoich faworytów?:

Nie znam zbyt wielu polskich artystów, ale czytając ostatnio gazetę, natknęłam się na historię Wiery Gran. Poruszyła mnie na tyle, że odszukałam jej nagrania w sieci. Byłam bardzo wzruszona.

Pasje poza muzyką:

Jestem wielką fanką kina. W Paryżu jest taka jedna ulica, na której można znaleźć kilka studyjnych. Lubię chodzić tam na stare, czarno-białe filmy.

Dowcip, który bawi cię zarówno na trzeźwo jak i po alkoholu:

Jest naprawdę głupi i zazwyczaj tylko ja się śmieję:  „Mężczyzna wchodzi do kawiarni i plask!" [nieprzetłumaczalna gra słowna: „cafe" jako kawiarnia i kawa].

Ulubiony superbohater:

Kocham Spidermana. Dlaczego? Jest bardziej ludzki niż postaci typu X-men, Superman lub Batman. Poza tym wyleczył mnie z arachnofobii – teraz niemalże lubię, kiedy pająki mnie gryzą!

Muzyczne plany na przyszłość:

Mam ich wiele. W przyszłym roku zaczynam nagrywać kolejny album. Piosenki już są, ale muszę popracować nad aranżacjami. Poza tym razem z przyjacielem Simnem Bensą myślimy nad projektem musicalowym. Que sera, sera...

Imię i nazwisko:  Belle du Berry

Wiek:  Ponad-dziecięcy