Pierwsze pełne naukowe wydanie rękopisu Wacława Seweryna Rzewuskiego „O koniach wschodnich pochodzących od ras arabskich", które Biblioteka Narodowa opublikuje dzięki grantowi Zarządu Muzeów w Katarze, obejmuje opracowanie i publikację trzytomowego wydania całości rękopisu w trzech wersjach językowych (francuskiej, angielskiej, polskiej) oraz faksymile oryginalnego dzieła. W osobnym tomie znajdą się eseje naukowe.
Dzieło Rzewuskiego to unikatowe na skalę światową studium w zamierzeniu poświęcone koniom arabskim, ale w rzeczywistości stanowiące arcybogate kompendium wiedzy o geografii, kulturze i historii Bliskiego Wschodu. Własnoręcznie spisane i zilustrowane przez autora setkami barwnych rysunków między 1821 a 1831 rokiem, po powrocie z dwuletniej wyprawy do krajów arabskich, obejmuje prawie 800 stronic w trzech woluminach.
Wacław Seweryn Rzewuski (1785-1831), syn targowiczanina, hetmana Seweryna Rzewuskiego, fascynował się w równym stopniu końmi, jak i Wschodem. Obu swym pasjom poświęcił dogłębne studia, realizował je także praktycznie: założył, finansował i współredagował pierwsze europejskie czasopismo orientalistyczne – „Kopalnie Wschodu", a jego stadnina koni czystej krwi arabskiej w podolskim Sawraniu należała do najlepszych w Europie.
Po kataklizmie wojen napoleońskich Rzewuski podjął próbę odbudowania istniejących i założenia nowych stadnin. W Syrii, Libanie i na Półwyspie Arabskim przebywał dwa lata, kupując i wysyłając do Europy ponad 100 koni. Beduini, wśród których zamieszkiwał, nadali mu zaszczytne tytuły szejcha i emira, które z dumą nosił także po powrocie do kraju. W Polsce uważano go za uosobienie romantycznego bohatera, poświęcili mu swe utwory m.in. Mickiewicz, Słowacki i Pol. Wacław Rzewuski zginął podczas powstania listopadowego w bitwie pod Daszowem, na czele własnego oddziału kawalerii, wyposażonego w konie z jego sawrańskiej stadniny – czystej krwi araby.