Święto ofiarowania się Bogu

Tekst z archiwum Życia Warszawy

Co świętujemy 2 lutego?

Bogdan Bartołd:

Wspominamy Dzień Ofiarowania Pańskiego, jedno z najstarszych świąt w religii katolickiej. Zgodnie ze zwyczajem, w 40. dniu po narodzeniu rodzice przynosili do świątyni dziecko, by je ofiarować Bogu. Tak też zrobili Matka Boża i św. Józef z Jezusem.

Dlaczego tego dnia przynosimy do kościoła świece?

Zgodnie z przekazem ewangelicznym, kiedy starzec Symeon zobaczył Jezusa w świątyni, nazwał go „światłem na oświecenie pogan”. Świeca symbolizuje Chrystusa. Tradycja przynoszenia w tym dniu do kościoła świec sięga IX wieku.

Tradycyjnie mówi się o Święcie Matki Bożej Gromnicznej. Dlaczego?

Bo i Matka Boża, i świeca w polskiej tradycji kojarzą się z obroną, opieką, ratunkiem. Gromnica miała chronić przed burzami i nawałnicami. To tę świecę zapalamy w ciężkiej chorobie, w chwili śmierci.

A czym jest to święto dla nas dzisiaj?

To jakby przystanek w zabieganym życiu. To szansa na to, żebyśmy przypomnieli sobie, za czym mamy podążać. Za światłem, za Chrystusem. Świeca wskazuje nam drogę, byśmy się nie pogubili. Kiedyś powszechne było zanoszenie zapalonej świecy do domu. Może i dziś warto.

Czy msze św. są jak w dzień świąteczny?