W 1930 r. do Japonii przybyli franciszkanie ojciec Maksymilian Kolbe i brat Zenon Żebrowski. W Nagasaki założyli misję i drukarnię. Na peryferiach miasta ojciec Kolbe wybudował klasztor – Ogród Niepokalanej – a także nauczał w seminarium w Nagasaki. Wkrótce po przyjeździe do Japonii zaczął wydawać „Rycerza Niepokalanej", który osiągnął nakład ponad 50 000 egzemplarzy. W 1936 r. powrócił do Polski.
W Japonii pozostał jednak brat Zenon, nazywany przez Japończyków Zeno. Po wybuchu bomby atomowej w Nagasaki w sierpniu 1945 r., choć sam ucierpiał, poświęcił się pomocy jej ofiarom oraz ludziom, którzy utracili w czasie wojny cały swój dobytek. Szczególną opieką otoczył dzieci – bezdomnym sierotom wojennym dał schronienie w ośrodku franciszkanów w Nagasaki.
Od 1950 r. prowadził działalność dobroczynną w Ari-no Machi („mieście mrówek"), czyli Asakusa w Tokio, wspólnocie ludzi ubogich i bezdomnych. Przyczynił się do powstania różnych instytucji dobroczynnych: m.in. w 1962 r. założył w Hiroszimie ośrodek dla niepełnosprawnych umysłowo. Działał niezwykle intensywnie w całym kraju, niósł pomoc także ofiarom klęsk żywiołowych.
W 1969 r. brat Zeno został odznaczony Orderem Świętego Skarbu w uznaniu dla jego poświęcenia i działalności społecznej. Działania charytatywne prowadził aż do swojej śmierci w 1982 r. W prefekturze Shizuoka, niedaleko góry Fuji, stoi pomnik upamiętniający brata Zenona wykonany przez Adolfa Ryszkę i Hajime Togashiego. W 1998 r. powstał film animowany o bracie Zenonie „Zeno kagirinaki ai ni" („Zeno – bezmiar miłości").
- Materiał powstał we współpracy z Ambasadą Japonii w Polsce
