Zgodnie z konwencją montrealską dotyczącą międzynarodowego przewozu lotniczego przewoźnik ma obowiązek wypłacić odszkodowanie każdemu pasażerowi, który utracił bagaż podczas lotu lub w czasie gdy przewoźnik sprawował pieczę nad tym bagażem. W przepisach jest określona maksymalna wysokość odszkodowania. Dla każdej sztuki zarejestrowanego bagażu przewoźnik powinien wydać pasażerowi przywieszkę identyfikacyjną.
Pedro S. wraz z żoną i dwójką dzieci leciał samolotem przewoźnika Iberia z Barcelony do Paryża. Bagaże całej rodziny były rozłożone na dwie walizki, które zostały zgubione podczas lotu i nie udało się ich odnaleźć. W związku z tym rodzina złożyła przeciwko Iberii pozew o wypłatę odszkodowania w maksymalnej wysokości dla każdego z czterech jej członków. Sąd hiszpański, który rozpoznawał sprawę, zwrócił się z pytaniem do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, czy przewoźnik powinien wypłacić odszkodowanie tylko temu pasażerowi, na którego został zarejestrowany bagaż, czy także temu, którego rzeczy znajdowały się w utraconym bagażu innego pasażera lecącego tym samym lotem.
Trybunał Sprawiedliwości UE orzekł, że pasażer ma prawo dochodzić odszkodowania za utratę jego rzeczy znajdujących się w bagażu zarejestrowanym na nazwisko innego pasażera. W rezultacie przewoźnik jest zobowiązany do wypłaty odszkodowania nie tylko temu pasażerowi, któremu wydał przywieszkę identyfikacyjną na bagaż, ale również temu, którego rzeczy znajdowały się w utraconym bagażu zarejestrowanym na innego pasażera. Pasażer musi jednak udowodnić przed sądem krajowym, że jego rzeczy rzeczywiście znajdowały się w cudzym bagażu. Sąd krajowy w takim przypadku powinien wziąć pod uwagę np. to, że pasażerowie ci są członkami jednej rodziny.
Obowiązek identyfikacji bagażu nie pozwala na przyjęcie, że odszkodowanie przysługuje tylko temu pasażerowi, na którego nazwisko bagaż został zarejestrowany. Taka wykładnia jest zgodna z celami konwencji montrealskiej, która ma chronić interesy pasażerów i zapewnić im prawo do słusznego odszkodowania.
sygnatura akt: C-410/11
