Każdy lobbysta reprezentujący dowolną firmę zbrojeniową potrafi przedstawić setkę argumentów, które niezbicie dowiodą, że właśnie jego broń jest najlepsza na świecie. A tak naprawdę polska armia będzie sprawniejsza i nowocześniejsza zarówno z caracalem, jak i z black hawkiem.
Ekonomiczny wymiar decyzji o kupnie śmigłowców jest oczywiście bardzo ważny. Znaczenie ma i cena, i offset. Ale to nie jest wybór ziemniaków na targu. Wyższa cena może mieć mniejsze znaczenie, jeśli w grę wchodzi bezpieczeństwo państwa. A tu w grę wchodzi bardzo.
Najważniejszy jest więc wymiar polityczny. Kupno kilkudziesięciu śmigłowców jest związaniem się na wiele lat z krajem producenta – i we Francji, i w USA, i w każdym innym kraju świata za producentami broni stoi państwo z jego armią i dyplomacją na czele. Państwu producenta z oczywistych względów zależy na podpisaniu kontraktu, ale później zależy mu też na udanym wypełnieniu kontraktu, bo to żywa reklama produktu. Kraj, który kupuje u nas broń, staje się naszym sojusznikiem. Im więcej jej kupuje, tym ważniejszym.
Tak właśnie rozumiem decyzję polskiego rządu o zerwaniu negocjacji w sprawie kupna francuskich caracali. Nowa ekipa rządząca uznała, że istotniejsze jest zbliżenie z amerykańskim sojusznikiem, a sojusz wojskowy z USA jest od początku rządów PiS określany jako najważniejszy.
Inna sprawa, że decyzja o kupnie amerykańskich śmigłowców zadowoli związkowców i polityków z Mielca. Ale to oczywiście miły i pożądany efekt uboczny.
