Pieniądze idą, ale struktura trwa

To je­den z głów­nych wnio­sków ra­por­tu „Mo­ni­to­ring roz­wo­ju ob­sza­rów wiej­skich" przy­go­to­wa­ne­go przez Fun­da­cję Eu­ro­pej­ski Fun­dusz Roz­wo­ju Wsi Pol­skiej (FE­FRWP) we­spół z In­sty­tu­tem Roz­wo­ju Wsi i Rol­nic­twa PAN.

– Nie­ste­ty, efek­ty re­ali­zo­wa­nej w Pol­sce po­li­ty­ki na rzecz ob­sza­rów wiej­skich nie są za­do­wa­la­ją­ce i sprzy­ja­ją po­głę­bia­niu się ró­żnic w roz­wo­ju spo­łecz­no­-go­spo­dar­czym – pod­kre­śla Ma­rek Za­gór­ski, pre­zes FE­FRWP.

– Pol­ska wieś jest sza­le­nie zró­żni­co­wa­na i śred­nie nie od­no­szą się wła­ści­wie do żad­nych realnie istniejących ob­sza­rów – do­da­je prof. An­drzej Ro­sner, jeden z autorów raportu. Zda­niem jego współpracowników ró­żni­ce w roz­wo­ju te­re­nów wiej­skich ob­ja­wia­ją się  na li­nii wschód – za­chód w uję­ciu mię­dzy re­gio­nal­nym, a także we­wnątrz re­gio­nów w re­la­cji ich cen­trum do pe­ry­fe­rii.

Ni­ższy po­ziom roz­wo­ju spo­łecz­no­-go­spo­dar­cze­go wzglę­dem re­gio­nów za­chod­nich za­ob­ser­wo­wa­no we wschod­niej i cen­tral­nej czę­ści kra­ju. Naj­sil­niej­sze ró­żni­ce we­wnątrzre­gio­nal­ne są po­mię­dzy ob­sza­ra­mi wiej­ski­mi po­wią­za­ny­mi z du­ży­mi mia­sta­mi i gmi­na­mi wiej­ski­mi le­żą­cy­mi naj­czę­ściej na sty­ku województw.

Naj­ni­ższy po­ziom roz­wo­ju ma­ją gmi­ny z Pod­la­sia, Lu­bel­skie­go, Ma­zo­wiec­kie­go oraz tereny z obrze­ży Łódz­kie­go, Świę­to­krzy­skie­go, War­miń­sko­-Ma­zur­skie­go i  Po­mo­rza Środ­ko­we­go. Naj­wy­ższy po­ziom roz­wo­ju osią­ga­ją gmi­ny usy­tu­owa­ne wo­kół War­sza­wy, Po­zna­nia oraz in­nych du­żych miast, jak np. Kra­ków czy Wro­cław. Z ra­por­tu wy­ni­ka, że gmi­ny o naj­ni­ższym udzia­le do­cho­dów wła­snych, choć zlo­ka­li­zo­wa­ne w ró­żnych wo­je­wódz­twach,  wszyst­kie leżą  na te­re­nie daw­ne­go Cen­tral­ne­go Okrę­gu Prze­my­sło­we­go.