­Pa­pie­ry CDS sta­no­wią ubez­pie­cze­nie dłu­gu. In­we­sto­rzy ku­pu­ją te in­stru­men­ty fi­nan­so­we po to, by w ra­zie ban­kruc­twa pań­stwa lub spół­ki od­zy­skać pie­nią­dze wło­żo­ne w ich ob­li­ga­cje. W za­mian pła­cą co ja­kiś czas emi­ten­to­wi CDS za ubez­pie­cze­nie dłu­gu – im więk­sze ry­zy­ko ban­kruc­twa dłu­żni­ka, tym wię­cej mu­szą pła­cić. Bra­nżo­wa or­ga­ni­za­cja IS­DA jest in­sty­tu­cją, któ­ra okre­śla, czy za­szło „zda­rze­nie kre­dy­to­we" upraw­nia­ją­ce do wy­pła­ty pie­nię­dzy z CDS, czy­li czy do­szło do ban­kruc­twa pań­stwa lub spół­ki.

15 wielkich banków jest re­pre­zen­to­wa­nych w Ko­mi­te­cie ISDA de­cy­du­ją­cym o Gre­cji

Niewy­klu­czo­ne jed­nak, że w przy­szło­ści IS­DA ogło­si ban­kruc­two Gre­cji. Czwart­ko­we oświadczenie tej or­ga­ni­za­cji by­ło od­po­wie­dzią na py­ta­nie za­da­ne przez in­we­sto­rów. Chcie­li oni wie­dzieć, czy uchwa­lo­na przez grec­ki par­la­ment usta­wa pod­da­ją­ca ob­li­ga­cje klau­zu­lom wspól­ne­go dzia­ła­nia (CAC) sta­no­wi „zda­rze­nie kre­dy­to­we". CAC unie­mo­żli­wia­ją blo­ko­wa­nie re­struk­tu­ry­za­cji dłu­gu przez ma­łe grup­ki in­we­sto­rów. Zgod­nie z ty­mi klau­zu­la­mi roz­wią­za­nie wy­ne­go­cjo­wa­ne pod­czas roz­mów o re­duk­cji dłu­gu przez okre­ślo­ną więk­szość wie­rzy­cie­li bę­dzie obo­wią­zy­wa­ło wszyst­kich po­sia­da­czy tych ob­li­ga­cji. Ko­mi­tet IS­DA ba­da­ją­cy tę spra­wę uznał jed­nak, że usta­wa wpro­wa­dza­ją­ca CAC sa­ma w so­bie nie sta­no­wi „zda­rze­nia kre­dy­to­we­go" uru­cha­mia­ją­ce­go kon­trak­ty CDS. Je­że­li jed­nak  udział in­we­sto­rów w wy­mia­nie grec­kie­go dłu­gu byłby zbyt ni­ski, to mo­głoby na­stą­pić „zda­rze­nie kre­dy­to­we".

– Sy­tu­acja w Gre­cji ewo­lu­uje i na­sza de­cy­zja nie sta­no­wi prze­szko­dy do za­da­wa­nia nam ko­lej­nych py­tań do­ty­czą­cych Gre­cji – mó­wi czwat­ko­wy ko­mu­ni­kat IS­DA.