Na razie na liście znalazły się cztery obiekty. Pierwszym z nich jest Centrum Bergmana na wyspie Farő, poświęcone życiu i pracy wielkiego szwedzkiego mistrza. W Muzeum Farő można obejrzeć kilka interesujących wystaw, m.in. o emigracji z wyspy w XIX wieku, odwiedzić urządzony jak w latach 60. sklepik, w bibliotece wypożyczyć książki o Bergmanie w kilkunastu językach. W małym, prywatnym kinie dla 64 widzów odbywają się seanse i warsztaty filmowe.
Drugim „skarbem kina" jest Centrum Eisensteina w Moskwie. W małym mieszkanku przy ulicy Smoleńskiej znalazły się osobiste pamiątki po twórcy „Pancernika Potiomkina", m.in. jego biblioteka. Jest też wystawa rysunków Eisensteina. Pracownicy Centrum przygotowują wydanie prac teoretycznych rosyjskiego mistrza, służą też pomocą nauczycielom, studentom zagranicznym wydawnictwom. Wkrótce muzeum ma się przeprowadzić do innej, bardziej okazałej siedziby.
W Instytucie braci Lumiere w Lyonie można obejrzeć eksponaty świadczące o zasługach Augusta i Louisa Lumiere dla narodzin sztuki filmowej. „ŚwiatTonino Guerry" w Pennabilli to muzem poświęcone włoskiemu poecie, scenarzyście, współtwórcy filmów Antonioniego, Felliniego i Tarkowskiego.
Z pomysłem utworzenia listy filmowych skarbów wystąpił Naum Kleim, były dyrektor moskiewskiego Muzeum Filmowego, który podczas zaczynającego się 5 lutego Berlinale odbierze Złotą Kamerę. Wspierają go Ulrich i Erika Gregor z berlińskiej Kinoteki. Lista „Skarbów europejskiej sztuki filmowej" z biegiem czasu ma być uzupełniana.
