Warren Buffett inwestuje w „urodę” i obronność

W ostatnim czasie Berkshire Hathaway, jedna z największych spółek na świecie, wykazywał znaczny odwrót od rynku akcji.  Konglomerat Warrena Buffetta sprzedał udziały o wartości 77,2 miliarda dolarów, w tym głównie aż połowę swoich udziałów Apple (390 milionów akcji) oraz udziały w Snowflake i Paramount Global. 

Wyprzedaż okazała się trafną decyzją, ponieważ od marca majątek Berkshire Hathaway wzrósł ze 189 mld USD do 276,9 mld USD.

Jak wynika z niedawno ogłoszonego raportu finansowego 30 czerwca br. Berkshire posiadało około 690 000 akcji Ulta Beauty o wartości 266,3 mln USD i około 1,04 mln akcji Heico o wartości 185,4 mln USD. Wiadomość o zakupie przez konglomerat Buffetta tych dwóch spółek spowodował wzrost ceny akcji Ulta Beauty o 12% i Heico o 3%. Analitycy giełdowi debatują czy te wzrosty są adekwatne do rzeczywistej kondycji obu firm czy są po prostu magicznym efektem wiary w szósty zmysł inwestycyjny Warrena Buffetta?

93-letni Warren Buffett jest uważany w środowisku inwestorów giełdowych za legendę. Stąd nadany mu przydomek „wyroczni z Omaha” lub "Mędrcem z Omaha",

Kiedy bowiem Buffett ogłasza jakieś strategiczne decyzje inwestycyjne cała Wall Street analizuje je z niemal religijną ekstazą. Ale czy słusznie? Złośliwi twierdzą, że Buffett miał przez całą swoją karierę więcej szczęścia niż rozumu, ponieważ niektóre jego decyzje były skrajnie nieprzemyślane. Przez krytyków nazywany jest wręcz ,,ekscentrycznym dziadkiem", który równie spektakularnie zarabia jak i nieracjonalnie traci miliardy dolarów.

Najbogatsi Amerykanie, z wyjątkiem Billa Gatesa, nie lubią Warrena Buffetta, ponieważ uważają jego poglądy polityczne za szkodliwie lewackie. Na przykład w  2012 roku Warren Buffett przekonywał na prezydenta Baracka Obamę do konieczności wprowadzenie podatku dla najbogatszych obywateli w wysokości 30% ich dochodów.

Nawet przedstawiciele klasy średniej zadawali sobie pytanie dlaczego ludzie najbardziej przedsiębiorczy, płacący przecież i tak najwyższe stawki wszystkich obowiązujących podatków, w tym głównie dochodowego i od nieruchomości, mozolnie pracujący na rzecz rozwoju gospodarki i kultury narodowej mają płacić dodatkowy haracz z tytułu ekscentrycznych pomysłów Warrena Buffetta? Wielu komentatorów życia publicznego zadawało sobie pytanie po co Buffett namawiał do pomysłu, który uderzy w jego własną kieszeń? Czy nie wystarczy dobrowolna działalność charytatywna, którą i tak prowadzi większość amerykańskich krezusów?

„Mędrzec z Omaha”, który często się myli

Źródeł takiego sposobu myślenia Warrena Buffeta należy doszukiwać się w jego wychowaniu. Pochodzi on bowiem z rodziny o bardzo surowej, niemal purytańskiej etyce. Jego przodkowie byli hugenotami i przybyli do Ameryki prawdopodobnie już w XVIII wieku. Ojciec Warrena - Howard Homan Buffett (1903-1964) był republikańskim kongresmenem z drugiego okręgu wyborczego w Nebrasce. Wychowywał syna w duchu ultrakonserwatywnym społecznie i liberalnym gospodarczo. Ciekawe jak dzisiaj oceniałby poglądy polityczne syna?

A jednak to konserwatywne wychowanie w duchu szacunku dla takich wartości jak uczciwość i poszanowanie prawa przyczyniły się do uczciwego, rozsądnego i spokojnego zgromadzenia ogromnego majątku.

Warren Buffett dowiódł swoim życiem, że zdobycie fortuny nie trzeba okupywać działalnością kryminalną, kradzieżą pierwszego miliona czy skorumpowaną działalnością polityczną. Nie trzeba też być komputerowym geniuszem po MIT czy super menadżerem po Uniwersytecie Harvarda.

   Już w wieku 14 lat Warren Buffett przeznaczył swoje zaskórniaki zarobione na roznoszeniu gazet w zakup półhektarowej działki, którą wydzierżawił. Jego dalsza, niezwykle błyskotliwa kariera inwestorska polegała na prostej zasadzie – za oszczędzone pieniądze kupował jedynie akcje najdroższych i najbardziej stabilnych firm na rynku.

Wydawało się, że ten człowiek nigdy się nie myli i nie umie utracić nawet centa ze swojego majątku. To była jednak tylko legenda, częściowo budowana przez jego własne zaplecze biznesowe. Wielki ,,autorytet” giełdowy miał na swoim koncie kilka kompromitujących wpadek, kiedy szósty zmysł inwestorski zawodził go niemal całkowicie.

   Już w 1951 roku jako 21-letni absolwent Columbia Business School utopił 25% swojego majątku, lokując go we franczyzę stacji benzynowej firmy Sinclair. Na jego usprawiedliwienie należy dodać, że za tą pierwszą wpadką stał przypadek. Buffett nie mógł wiedzieć, że po drugiej stronie ulicy kompania Texaco otworzy nieporównywalnie nowocześniejszą jak na tamte lata stację benzynową.

   Jednak o wielkim zmyśle inwestycyjnym Buffetta świadczyć może fakt, że już w 1962 roku dorobił się fortuny o wartości ponad 7 miliardów dolarów. Wydawało się, że nic mu już nie grozi. Niestety jego największym wrogiem był on sam i skłonność do bardzo hazardowych zagrywek inwestycyjnych. Dużą część ze swojej fortuny utopił kupując zupełnie nierentowne zakłady tekstylne Berkshire Hathaway, które musiał zamknąć w 1984 roku ze stratą ok. 1,3 mld dolarów.

    42 lata po pierwszej złej inwestycji przyszła kolej na trzecią. Tym razem Warren Buffett wykazał się całkowitym brakiem zmysłu inwestycyjnego i zdolności analizy koniunktury rynkowej. Za 433 miliony dolarów zakupił akcje zakładów Dexter Shoes produkujących buty do gry w kręgle. Jego wywiad gospodarczy okazał się na tyle słaby, że nie dostrzegł oczywistego faktu, że większość podobnych zakładów dawno przeniesiono do krajów o tańszych kosztach produkcji, kiedy Dexter Shoes uparcie produkował swoje wyroby na terenie USA. Utrzymania zakładów produkcyjnych na terytorium USA wpływało na wysokie koszty pracy i cenę końcową tego obuwia. Dodatkowym błędem był sposób płatności za tą inwestycję. Buffett zapłacił za akcje Dexter Shoes papierami wartościowymi swojej firmy ubezpieczeniowej Berkshire. W momencie upadku Dexter Shoes jego straty wyniosły łącznie 3,5 miliarda dolarów. 

Czy Ulta i Heico to celna inwestycja?

    Ale to nie koniec długiej listy wpadek i pomyłek wielkiego inwestora. Już jako powszechnie uznany giełdowy guru od inwestycji zakupił w 2008 roku 84 miliony akcji firmy naftowej Conoco Philips. Nikt na giełdzie ani w prasie branżowej nie był w stanie zrozumieć co było przyczyną tak nieracjonalnej decyzji, ponieważ już w chwili zakupu cena baryłki ropy naftowej wynosiła 100 dolarów. Nawet amatorzy wiedzieli, że w ciągu kliku miesięcy ceny ropy będą musiały gwałtownie spaść. Faktycznie, w niedługim czasie cena baryłki ropy spadła niemal o połowę, a człowiek uznawany za inwestycyjną wyrocznię  wszechczasów skompromitował się tracąc kilka miliardów dolarów.

   Po tej porażce Warren Buffett postanowił stać się  ekonomicznym rzecznikiem polityki gospodarczej Baracka Obamy. Od 2012 roku Biały Dom podpierał się jego autorytetem w sprawach gospodarczych. Jednak ku zdumieniu własnego środowiska inwestorskiego Buffett konsekwentnie namawiał rządzących do podniesienia podatków dla najbogatszych, gdyż jak  twierdził - on sam płaci mniejsze podatki niż jego sekretarka.