Jak dowiedziała się „Rz”, w najbliższych dniach szefowie PGNiG i katarskiego narodowego koncernu podpiszą wstępną umowę na dostawy gazu skroplonego.
Choć umowa nie jest ostateczna, określa m.in. terminy dostaw, ich ilość i sposób wyliczenia ceny. W polskiej firmie nikt oficjalnie nie potwierdza tej wiadomości. Z informacji „Rz” wynika jednak, że negocjacje są praktycznie zakończone. Pierwszy statek z gazem ma dopłynąć do terminalu koło Świnoujścia w 2014 roku. A roczne dostawy wyniosą ok. 1 – 1,5 mld m sześc. gazu (po regazyfikacji w terminalu).
Umowa ma mieć charakter długoterminowy i obowiązywać przez co najmniej dziesięć lat. To szczególnie ważne, bo wieloletni kontrakt to dla spółki GazSystem, odpowiedzialnej za budowę gazoportu, jest podstawą do realizacji tej inwestycji. Trudno oszacować wartość kontraktu, gdyż cena gazu skroplonego jest obliczana tak jak surowca transportowanego gazociągami, czyli w odniesieniu do notowań ropy. A nie ma pewności, jak długo utrzymają się obecne – niskie notowania ropy. Do rachunku nabywca musi doliczyć jednak wysokie koszty transportu statkami. Zwykle LNG jest o 30 – 50 proc. droższy od gazu rosyjskiego, który od lat dominuje w polskim imporcie, pokrywając ok. 70 proc. zapotrzebowania naszego kraju. Surowiec z Kataru należy do najdroższych na światowym rynku.
Zakładając, że obecne notowania ropy utrzymają się do 2014 r., to za każde 1000 m sześc. gazu z Kataru PGNiG może zapłacić od 330 do 380 dolarów. A to oznaczałoby roczne wydatki w wysokości od 330 do nawet 570 mln dolarów.
Kontrakt umożliwi budowę gazoportu. Po zakończeniu pierwszego etapu do Polski będzie można sprowadzać statkami 2,5 mld m sześc. gazu rocznie. Poza Katarem PGNiG zamierza szukać też innych producentów LNG i rozważa zakupy bezpośrednio na rynku. Budowa gazoportu może kosztować od 500 do 600 mln euro. Do połowy przyszłego roku GazSystem ma wyłonić jego wykonawcę.
