Peugeot skazany na sojusz z Fiatem

Potęga inwestowania i zasięg geograficzny niemieckiej grupy, lidera rynkowego w Europie, oznacza, że słabszym graczom grozi pozostanie jeszcze bardziej w tyle, jeśli nie będą razem ograniczać nadmiaru mocy produkcyjnych, zwiększać sprzedaży i dzielić kosztów projektowania nowych samochodów. — Peugeot zdecydowanie wymaga zmiany zakresu. Opierali się od dawna pomysłowi sojuszu, ale doszli chyba do kresu — uważa londyński analityk banku UBS, Philippe Houchois.

Volskwagen już wyprzedził swych romańskich kuzynów, w planach ma zainwestowanie 62 mld euro w nowe modele w latach 2011-16. To duży kontrast z 3,7 mld euro, jakie średnio przeznaczała grupa PSA na inwestycje, prace badawczo-rozwojowe w latach 2008-11, czy z 26 mld euro przewidzianymi w latach 2012-14 przez Fiata i Chryslera, partnerów od 2009 r., gdy Włosi uratowali koncern z USA.

Tendencje rynkowe nie były dla nich przychylne, bo popyt w Europie Zachodniej zmaleje zapewne o 6 proc. w tym roku, co tylko zaostrzy konkurencję cenową, a trwa walka o wejście na najważniejsze rynki: Chiny, Indie, Rosję i Brazylię.

Obie grupy PSA i Fiat mają dość gotówki, aby przetrwać spadek w 2012 r. i później, ale w dłuższym czasie mogą mieć problemy z inwestowaniem, co osłabiłoby ich w wyścigu o technologie potrzebne do zachowania konkurencyjności. — Nikt nie chce bardziej angażować się w Europie, ale jeśli już się w niej jest, to trzeba odpowiednio oszczędzać — uważa Houchois.

PSA i Fiat to firmy samochodowe najbardziej zależne od rynku europejskiego, w 2011 r. sprzedały na nim 58 i 45 proc. swej produkcji — wynika z danych ACEA. Zanotowały spadek sprzedaży o 9 i 12 proc., podczas gdy cały rynek zmalał o 1,4 proc. a grupa VW zwiększyła swą sprzedaż o 8 proc.

Rosnąca izolacja

Prezes Fiata i Chryslera, Sergio Marchionne nawiązał 11 stycznia podczas salonu w Detroit do pomysłu sojuszu firm z Sochaux i Turynu. Powiedział, że Europa potrzebuje nowego giganta, mogącego konkurować z Volkswagenem i jego udziałem 23,3 proc. w rynku. Dodał, że „jeśli pojawi się kwestia zbliżenia z PSA, to z pewnością przyjrzy się jej". Zaprzeczył przy tym, by trwały jakiekolwiek rozmowy.

Renault już związał się z Nissanem i prowadzi wspólne programy z Daimlerem, więc PSA jest jedynym samotnym dużym producentem, który pasowałby do Fiata; Francuzi mają 12,4 proc. rynku w Europie, Włosi 7 proc. Na giełdzie obie grupy wypadły najgorzej w ostatnich 12 miesiącach we wskaźniku sektorowym Stoxx 600.

Od czasu utworzenia PSA w 1976 r., po przejęciu Citroena przez Peugeota nowa grupa zawarła kilka umów partnerskich w zakresie technologii czy różnych modeli, ale nic poza tym. Jej współpraca z Fiatem o długiej tradycji rozluźniła się, gdy Włosi ogłosili, że nie przedłużą głównej umowy partnerskiej w produkcji furgonetek. Próba zbliżenia się do Mitsubishi zakończyła się fiaskiem w 2010 r.

Przeszkody przed sojuszem

Gdyby miało dojść do odrodzenia się tandemu, to łatwiej o tym mówić niż zrobić. Nowy szef marek PSA, Frédérick Saint-Geours nie wykluczył niedawno sojuszu, ale pod warunkiem znalezienia dobrego partnera i zachowania niezależności grupy.

- Marchionne lubi rzucać pomysłami, ale nie jestem pewien, czy ten padł na żyzny grunt — ocenia Stephen Reitman z Société Générale. Przedstawiciel PSA uznał nawet taki projekt za „katastrofę społeczno-przemysłową", bo wiele produktów obu firm dubluje się.

Fiat cierpi na nadmiar mocy produkcyjnych, produkcja PSA jest rozsiana po zakładach we Francji, zbyt małych i kosztownych, by były rentowne w razie wojny cenowej. Firmy w Europie wsparte w czasie kryzysu rządowymi programami dopłat za złomowanie mają teraz do czynienia z kolejną falą trudności, bez takiej pomocy, ale trudniejsza sytuacja daje im większą swobodę w przebudowie swej działalności i załóg.