Nasza rada gminy zamierza podjąć uchwałę o dotacjach dla podmiotów spoza sektora finansów publicznych na zadania niewymienione w ustawie o pożytku publicznym. W uchwale rada nie chce jednak wskazywać konkretnych zadań, które mogą być finansowane lecz pozostawić to wójtowi, który lepiej zna potrzeby gminy. Uzasadnieniem uchwały ma być art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 41 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 221 ust. 1 i 4 ustawy o finansach publicznych. Czy izba obrachunkowa może podważyć takie zapisy?
Czytaj także: Dofinansowanie klubu sportowego przez gminę
Analiza podanego stanu faktycznego wymaga odniesienia się do przepisów ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. I tak, jeśli chodzi o pierwszą z wymienionych ustaw, to wskazany przepis art. 18 ust. 2 pkt 15 stanowi, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy - stanowienie w innych sprawach zastrzeżonych ustawami do kompetencji rady gminy. Na kanwie tego przepisu ukształtowało się bogate orzecznictwo zarówno nadzorcze (wojewodów), jak i sądowo – administracyjne. Wynika niego istotna wskazówka dla organu stanowiącego gminy, a mianowicie, że nie może on stanowić samodzielnej podstawy do podjęcia jakiejkolwiek uchwały przez radę gminy. Uzupełnia jedynie upoważnienie, które musi wynikać z przepisu rangi ustawowej, przy czym upoważnienie to musi być wyraźne, a nie tylko pośrednio wynikające z ustawy. Ponadto powinno wskazywać organ administracji publicznej właściwy do wydania danego aktu normatywnego – pokreślił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z 15 grudnia 2010 r. (sygn. akt II SA/Ke 7091/10).
Podobny charakter prawny posiada regulacja art. 41 ust. 1 ww. ustawy, z której wynika, że akty prawa miejscowego ustanawia rada gminy w formie uchwały. Zatem, obie wskazane regulacje prawne (jakkolwiek przywołane słusznie) mogą jedynie świadczyć o ogólnej kompetencji rady gminy do stanowienia określonych przepisów, przy czym owa kompetencja musi mieć uszczegółowienie w konkretnych przepisach regulujących określoną materię przedmiotową.
Takim przepisem w odniesieniu do wspomnianych dotacji udzielanym podmiotom spoza sektora finansów publicznych (np. stowarzyszeniom, fundacjom) jest wskazany w zapytaniu art. 221. Właśnie ten przepis jest punktem wyjścia dla oceny legalności podanego zamierzenia legislacyjnego. Z racji jego istotności, niezbędne jest przytoczenie jego pełnego brzmienia. W ust. 1 postanowiono, że podmioty niezaliczane do sektora finansów publicznych i niedziałające w celu osiągnięcia zysku mogą otrzymywać z budżetu jednostki samorządu terytorialnego dotacje celowe na cele publiczne, związane z realizacją zadań tej jednostki, a także na dofinansowanie inwestycji związanych z realizacją tych zadań. Zgodnie z ust. 2, zlecenie zadania i udzielenie dotacji następuje zgodnie z przepisami ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, a jeżeli dotyczy ono innych zadań niż określone w tej ustawie – na podstawie umowy jednostki samorządu terytorialnego z podmiotem, o którym mowa w ust. 1.
