Niezwykle malownicze jest „Garden party" Witolda Wojtkiewicza z 1907 r. Obraz powstał najprawdopodobniej w trakcie pobytu w Paryżu. W trakcie wystawy Grupy Pięciu w Berlinie na początku 1907 r. artysta poznał André Gide'a, który zaproponował mu zorganizowanie w paryskiej Galerie Druet wystawy indywidualnej, która zyskała spory rozgłos.
W „Garden party" widać charakterystyczną dla Wojtkiewicza harmonię tonu, fantazję rysunku oraz grę kolorów. Na tle wieczornego nieba korowód postaci niosących lampiony ujęty jest z właściwą Wojtkiewiczowi subtelną dramaturgią (estymacja 700 tys.–1 milion).
Dla Maksymiliana Gierymskiego szczególne znaczenie miały kompozycje pejzażowo-rodzajowe, ukazujące ojczyste przedmieścia, wioski i miasteczka. Artystę postrzegano jako twórcę pejzażu nowego typu. Do tego cyklu należy obraz z 1873 r. – „Nad Wisłą" (600–700 tys. zł).
Z kręgu twórców monachijskich na uwagę zasługują prace Alfreda Wierusza-Kowalskiego: radosna, zimowa scena weselna „W mroźne popołudnie" (650–800 tys.) oraz rzadko spotykany u Wierusza wczesny, utrzymany w ciemniejszej, impresjonistycznej tonacji „Wyjazd na polowanie o świcie" sprzed 1880 r. (350–450 tys.). Miłośnicy Ecole de Paris zwrócą uwagę na pracę Eugeniusza Zaka „Pijący chłopiec" z 1925 r. (400–600 tys.).
Niesłabnącym zainteresowaniem na rynku cieszą się ostatnio prace Erny Rosenstein. Na aukcji pojawią się wczesna kompozycja „Prześwit" z 1968 r. (150–250 tys.) i „Krajobraz kosmiczny" z 1982 r. (70–90 tys.) wykonany w technice własnej artystki.
