Oficjalnie jest tu wolność słowa

Rzeczpospolita: Siedział pan za kratkami z powodów politycznych. Mogę pytać o sytuację polityczną w Egipcie?

Peter Greste: Dla egipskiego wymiaru sprawiedliwości wciąż jestem skazanym za terroryzm, czekam na ułaskawienie przez prezydenta. Pytać można o wszystko, ja, odpowiadając, muszę ważyć słowa.

To pytam. Dlaczego Abdel Fatah as-Sisi, wówczas jeszcze nie prezydent, lecz szef armii, postanowił walczyć z katarską telewizją Al-Dżazira?

Trwało wielkie geopolityczne starcie między Egiptem a Katarem. A arabskojęzyczna Al-Dżazira była na dodatek podejrzewana o wspieranie Bractwa Muzułmańskiego. Miałem wrażenie, że aresztowanie mnie i moich dwóch redakcyjnych kolegów wymyślił ktoś z władz, kto uznał, że trzeba zastraszyć dziennikarzy, i padło na Al-Dżazirę.

Został pan aresztowany w grudniu 2013 roku, kilka miesięcy po obaleniu przez armię prezydenta Mursiego z Bractwa Muzułmańskiego. Jak się to odbyło?

Byłem w kairskim hotelu na wyspie Zamalek. Około siódmej wieczorem usłyszałem pukanie do drzwi. Weszło kilku funkcjonariuszy służby bezpieczeństwa w cywilu, bez mundurów i oznaczeń. Nic nie mówiąc, zaczęli przeszukiwać pokój, zabrali sprzęt, laptop, dokumenty, notatki. Byłem przekonany, że to pomyłka. Nic złego nie zrobiłem, byłem w Egipcie od dwóch tygodni, nie współpracowałem ze zdelegalizowanym Bractwem Muzułmańskim, robiłem wywiady z jego liderami, ale wielu dziennikarzy by chciało. Sądziłem, że wszystko się szybko wyjaśni.

Nie wyjaśniło się.

Współwięzień z celi obok, bloger Alaa Abdel Fatah, uświadomił mi, że to się będzie ciągnęło miesiącami. Na początku warunki w więzieniu były bardzo ciężkie. W malutkiej celi tłoczyło się 16 osób, nie było miejsc do spania, tylko podłoga. Po kilkunastu dniach trochę się polepszyło, miałem łóżko, toaletę, wodę. Pozwalali mi wtedy także parę godzin rozmawiać i ćwiczyć. Potem w drugim więzieniu byliśmy razem z kolegami z Al-Dżaziry we trójkę 23 godziny na dobę w jednej celi.

To uwięzienie to była gra polityków czy wymiaru sprawiedliwości?

Wymiar sprawiedliwości jednak działa niezależnie od rządu. Widać to po werdykcie w mojej sprawie. Zostałem deportowany z Egiptu na podstawie specjalnego dekretu prezydenckiego. Sędzia powiedział, że nie uznaje tego dekretu. Sprzeciwiał się wypuszczeniu mnie z Egiptu. Pozwolono mi wyjechać na początku lutego, gdy przez chwilę byłem poza systemem wymiaru sprawiedliwości. W momencie, gdy pierwszy werdykt został anulowany i ze skazanego znowu stałem się oskarżonym o terroryzm, nowy proces miał się dopiero rozpocząć. Wtedy Sisi pozwolił mi wyjechać. Dlatego wierzę, że bezpośrednio nie wpływał na decyzję sądu.

Może sędziowie wiedzą, czego prezydent sobie życzy?