Podczas kilkudniowych świąt rodziny i przyjaciele spotykają się, aby modlić się i pamiętać o zmarłych bliskich i członkach rodziny oraz pomagać w podtrzymaniu ich duchowej podróży. W kulturze meksykańskiej śmierć postrzegana jest jako naturalna część cyklu ludzkiego. Meksykanie postrzegają ją nie jako dzień smutku, ale jako dzień świętowania, ponieważ ich bliscy budzą się i świętują razem z nimi.
Święto jest szczególnie obchodzone w Meksyku, gdzie dzień ten jest świętem państwowym. Przed kolonizacją hiszpańską w XVI wieku uroczystości odbywały się na początku lata. Stopniowo kolonizatorzy związali je z katolickim Świętem Zmarłych w listopadzie. Tradycje związane z Dia de Muertos obejmują budowanie prywatnych ołtarzy zwanych ofrendas, uczczenie zmarłych za pomocą calaveras - małych, ozdobnych czaszeczek, nagietków azteckich oraz ulubionych potraw i napojów zmarłych zanoszonych na ich groby w prezencie. Odwiedzający zostawiają również rzeczy zmarłych przy grobach.
W 2008 r. tradycja ta została wpisana na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO.
