5) uchylała art. 137 ustawy o TK z 2015 r., który umożliwił Sejmowi VII kadencji wybór pięciu (zamiast trzech) sędziów TK oraz dodawała art. 137a - mający umożliwić
zgłoszenie kandydatów na sędziów TK w ciągu 7 dni (a przez to wybór sędziów TK przez Sejm VIII kadencji).
- Nowela listopadowa została zaskarżona do Trybunału Konstytucyjnego wnioskami: grupy posłów, Rzecznika Praw Obywatelskich, Krajowej Rady Sądownictwa oraz Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, a ich połączone wnioski rozpatrzone zostały pod sygn. K 35/15.
- Trybunał Konstytucyjny – wyrokiem z 9 grudnia 2015 r. (opublikowanym w Dz. U. z 18 grudnia 2015 r. pod poz. 2147) – orzekł, że:
1) tryb uchwalenia noweli listopadowej jest zgodny z art. 7, art. 112, art. 119 ust. 1 oraz art. 186 ust. 1 Konstytucji; Trybunał Konstytucyjny dostrzegł liczne wady procesu legislacyjnego wynikające z naruszenia regulaminu Sejmu i ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa, ale - orzekając w składzie pięciu sędziów - podtrzymał pogląd wyrażony w pełnym składzie w wyroku w sprawie o sygn. K 31/12, że naruszenie postanowień Regulaminu Sejmu nie powoduje samo przez się naruszenia Konstytucji (zastrzegł przy tym, że okoliczności sprawy mogłyby uzasadnić odstąpienie od tego poglądu, wymagałoby to jednak orzekania w pełnym składzie, co nie było możliwe);
2) możliwość ubiegania się o reelekcję Prezesa TK i Wiceprezesa TK stwarza organowi władzy wykonawczej – Prezydentowi RP - pole do nieuprawnionego oddziaływania na funkcjonowanie sądu konstytucyjnego; zakres ingerencji w sferę władzy sądowniczej godzi w zasadę niezależności TK, może podawać w wątpliwość niezawisłość sędziów TK i rzutuje na zewnętrzny obraz sądownictwa konstytucyjnego (uznanie art. 12 ust. 1 zdanie drugie ustawy o TK z 2015 r., w brzmieniu nadanym nowelą listopadową, za niezgodny z art. 173 w związku z art. 10 Konstytucji).
3) wygaszenie kadencji urzędującego Prezesa TK i Wiceprezesa TK po upływie trzech miesięcy od wejścia w życie noweli listopadowej stanowi nieuprawnioną ingerencję ustawodawcy w sferę władzy sądowniczej i godzi w zasadę niezależności Trybunału względem innych władz; ustawodawca może wprawdzie przesądzić o długości kadencji Prezesa TK lub Wiceprezesa TK, jednak skrócenie ich kadencji stanowi wkroczenie w konstytucyjną kompetencję Prezydenta RP do ich powołania (uznanie art. 2 noweli listopadowej za niezgodny z art. 2, art. 7 oraz art. 45 ust. 1, art. 180 ust. 1 i 2, art. 194 ust. 1 w związku z art. 10 Konstytucji);
4) przyznanie Prezydentowi RP kompetencji do współuczestniczenia w procedurze obsadzania składu Trybunału, przez wprowadzenie trzydziestodniowego terminu na złożenie ślubowania, narusza zasadę, że wybrany przez Sejm sędzia TK powinien mieć – stworzoną przez Prezydenta RP - możliwość złożenia ślubowania niezwłocznie po wyborze (uznanie art. 21 ust. 1 ustawy o TK z 2015 r., w brzmieniu nadanym nowelą listopadową, za niezgodny z art. 194 ust. 1 Konstytucji);
5) uzależnienie rozpoczęcia biegu kadencji sędziego TK od złożenia ślubowania oznaczałoby opóźnienie biegu kadencji i - pośrednie - włączenie Prezydenta RP w tryb wyboru sędziego TK, mimo że Konstytucja przewiduje w tej procedurze jedynie udział Sejmu; zgodnie z ustaloną praktyką, wszystkie organy władzy państwowej jako początek biegu dziewięcioletniej kadencji przyjmowały dzień wyboru sędziego TK przez Sejm RP, albo późniejszy dzień zwolnienia się stanowiska, na które wybór ten był dokonany (uznanie art. 21 ust. 1a 1 ustawy o TK z 2015 r., w brzmieniu nadanym nowelą listopadową, za niezgodny z art. 194 ust. 1 w związku z art. 10, art. 45 ust. 1, art. 173 oraz art. 180 ust. 1 i 2 konstytucji);
6) umożliwienie zgłoszenia kandydata (a przez to i jego wyboru na sędziego TK) na miejsce sędziego TK, którego kadencja upłynęła 6 listopada 2015 r., prowadziłoby do obsadzenia stanowisk sędziowskich w liczbie większej niż przewidziana w Konstytucji (uznanie art. 137a ustawy o TK z 2015 r., dodanego nowelą listopadową, za niezgodny z art. 194 ust. 1 w zw. z art. 7 Konstytucji); Trybunał Konstytucyjny nie oceniał prawidłowości wyboru sędziów TK, przyjął jednak, że wcześniejsze zastosowanie art. 137 ustawy o TK z 2015 r., w zakresie określonym wyrokiem z 3 grudnia 2015 r., sygn. sygn. K 34/15, jest zgodne z Konstytucją.
Co wynika z postanowienia w sprawie o sygn. U 8/15?
- Wnioskiem z 4 grudnia 2015 r., grupa posłów Platformy Obywatelskiej zaskarżyła:
1) pięć uchwał Sejmu RP z 25 listopada 2015 r. „stwierdzających brak mocy prawnej" dokonanego 8 października 2015 r. wyboru na sędziów TK: Romana Hausera, Andrzeja Jakubeckiego, Bronisława Sitka, Andrzeja Sokali i Krzysztofa Ślebzaka (opublikowanych w Monitorze Polskim pod pozycjami, odpowiednio: 1131, 1132, 1134, 1135 i 1133; dalej: uchwały o braku mocy prawnej), którym zarzucono sprzeczność z art. 2, art. 7, art. 10, art. 45 ust. l, art. 180 ust. 1 i 2 Konstytucji oraz z art. 36 ustawy o TK z 2015 r.;
2) pięć uchwał Sejmu RP z 2 grudnia 2015 r. o wyborze na sędziów TK: Henryka Ciocha, Lecha Morawskiego, Mariusza Muszyńskiego, Julii Przyłębskiej i Piotra Pszczółkowskiego (opublikowanych w Monitorze Polskim pod pozycjami, odpowiednio: 1182, 1183, 1184, 1185 i 1186; dalej: uchwały o ponownym wyborze), którym zarzucono niezgodność z art. 2, art. 7, art. 10, art. 194 ust. l oraz art. 195 ust. l Konstytucji oraz z art. 17 ust. l ustawy o TK z 2015 r..
Sprawa została – zarządzeniem Przewodniczącego składu orzekającego – skierowana do rozpoznania w pełnym składzie na rozprawie 12 stycznia 2016 r. Trybunał Konstytucyjny umorzył jednak postępowanie postanowieniem z 7 stycznia 2016 r., wydanym na posiedzeniu niejawnym.
- Trybunał Konstytucyjny podkreślił w uzasadnieniu, że rozstrzyga „w nadzwyczaj złożonych okolicznościach prawnych i politycznych", związanych z „powstaniem poważnego kryzysu dotyczącego wyboru" sędziów TK. Stwierdził, że „w duchu odpowiedzialności za zachowanie ładu konstytucyjnego w państwie, respektując wyrażoną w preambule do Konstytucji zasadę współdziałania władz i chroniąc zasadnicze wartości konstytucyjne – podjął próby współpracy z władzą ustawodawczą i wykonawczą, w szczególności z Prezydentem, stając się stroną dialogu w staraniach o konstytucyjne rozwiązanie spornych zagadnień i dążąc do jak najszybszego przezwyciężenia kontrowersji godzących w samą istotę demokratycznego państwa prawnego", ale „Nie przyniosło to (...) pożądanych efektów; wręcz przeciwnie (...) doszło do eskalacji działań zmierzających do ograniczenia możliwości wykonywania przez Trybunał funkcji powierzonych mu przez ustrojodawcę". Wyrażenie powyższych uwag Trybunał Konstytucyjny uzasadnił jako wymuszone okolicznościami, „w jakich znalazł się wskutek działań podjętych przez dwie pozostałe władze: parlament oraz Prezydenta".
- Podstawowym zagadnieniem wymagającym rozstrzygnięcia było to, czy kwestionowane uchwały o braku mocy prawnej oraz uchwały o ponownym wyborze są podlegającymi kognicji Trybunału Konstytucyjnego aktami normatywnymi (co umożliwiłoby merytoryczne rozpatrzenia wniosku), czy też są one indywidualnymi aktami stosowania prawa (co prowadziłoby do umorzenia postępowania). Dokonawszy szczegółowej teoretyczno-prawnej analizy zagadnienia, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że wszelkie uchwały podejmowane przez Sejm RP - zarówno prawotwórcze (zawierające normy prawne, np. regulamin Sejmu) jak i niezawierające norm prawnych (zarówno te wywołujące skutki prawne, np. w sprawie wyboru piastunów poszczególnych organów państwowych, jak i te niewywołujące skutków prawnych, np. rezolucje, deklaracje, apele i oświadczenia) - mają umocowanie w art. 120 Konstytucji.
- Trybunał Konstytucyjny przytoczył ustalenie zawarte w wyroku w sprawie o sygn. K 34/15, że uchwały o braku mocy prawnej są aktami prawnymi o charakterze wewnętrznym, mającymi „cechy częściowo oświadczenia, częściowo zaś rezolucji" a „ich treścią jest (...) przedstawienie politycznego stanowiska Sejmu w (...) sprawie, która (...) została oceniona przez izbę jako doniosła", ponadto zaś „niewiążące prawnie wezwanie organu państwa (in casu Prezydenta) do określonego działania". Uchwały te „nie są rozstrzygnięciami o charakterze konkretnym i indywidualnym w ramach tzw. funkcji kreacyjnej Sejmu, polegającej na obsadzaniu bądź zwalnianiu przewidzianych prawem stanowisk i funkcji publicznych" i „są (...) kategorialnie różne od uchwał Sejmu w sprawie wyboru sędziego Trybunału". Uchwały te „nie wpłynęły zatem na moc prawną uchwał Sejmu VII kadencji w sprawie wyboru sędziów Trybunału, których kadencje zakończyły się 6 listopada, 2 i 8 grudnia 2015 r.", bo „nie mogły wywrzeć w tej mierze żadnego skutku prawnego". Trybunał Konstytucyjny za wyobrażalne uznał podjęcie przez Sejm prawnie wiążącej uchwały stwierdzającej, że wybór piastuna organu władzy publicznej nie doszedł do skutku (że uchwała taka była „nieważna"), wymagałoby to jednak wyraźnego wskazania w przepisach prawa takiej możliwości, procedury oraz wymogów, „których naruszenie uprawniałoby do uznania obsadzenia danego stanowiska za nieważne". Trybunał Konstytucyjny zaliczając te uchwały do kategorii nieprawotwórczych i kwalifikując je jako prawnie niewiążące, ustalił, że nie mają charakteru aktów normatywnych, a zatem postępowanie w ich zakresie musi zostać umorzone ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.
- Uchwały o ponownym wyborze Trybunał Konstytucyjny zaliczył do uchwał nieprawotwórczych, przez które Sejm realizuje funkcję kreacyjną. Ustalił więc, że nie mogą one zostać uznane za akty normatywne (nie są konstytucyjnymi źródłami prawa, ani nie ustanawiają norm prawnych) co przesądza o konieczności umorzenia postępowania.
- Umarzając postępowanie, Trybunał Konstytucyjny – „mając na uwadze doniosłość ustrojową poruszonych (...) zagadnień" - po analizie trybu wyboru sędziów TK uchwałami z 8 października 2015 r., stwierdził, że nie uchybiono wówczas wymogom prawnym określonym w przepisach prawa. Uznał, że nie istniała żadna oczywista, bezsporna i rażąca wada tych uchwał, która umożliwiałaby potraktowanie ich jako nieistniejących. Trybunał Konstytucyjny za nietrafne uznał argumenty dotyczące zgłoszenia kandydatów przez nieuprawnione podmioty oraz konieczności uwzględnienia zasady dyskontynuacji prac parlamentu. Zwrócił uwagę, że uzasadnienia projektów uchwał o braku mocy prawnej wzmiankują jedynie nieokreślone nieprawidłowości związane z naruszeniem procedury, nie wskazują jednak konkretnie wad, które miałyby decydować o niedojściu do skutku wyboru dokonanego przez Sejm VII kadencji.
- Trybunał Konstytucyjny wskazał, że skuteczność uchwał o ponownym wyborze zależała tylko od tego, czy Sejm VII kadencji w sposób ważny obsadził stanowiska sędziów TK i oceny zgodności z Konstytucją podstawy prawnej owego wyboru, o czym Trybunał Konstytucyjny rozstrzygnął ostatecznie wyrokiem w sprawie o sygn. K 34/15.
O co chodzi w drugiej - dokonanej w grudniu 2015 r. - nowelizacji ustawy o TK?
- Ustawa z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. poz. 2217, dalej: nowela grudniowa) wprowadza istotne zmiany o fundamentalnym znaczeniu zarówno dla funkcjonowania Trybunału Konstytucyjnego i statusu jego sędziów, jak i dla postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym.
W zakresie funkcjonowania Trybunału Konstytucyjnego oraz statusu jego sędziów, nowela grudniowa:
1) wprowadza zasadę podejmowania uchwał przez Zgromadzenie Ogólne sędziów TK większością 2/3 głosów, w obecności co najmniej 13 sędziów TK, w tym Prezesa lub Wiceprezesa TK (art. 1 pkt 3 noweli grudniowej zmieniający art. 10 ust. 1 ustawy o TK z 2015 r.);
2) reguluje tryb zgłaszania i głosowania na kandydatów na Prezesa i Wiceprezesa TK (art. 1 pkt 4 noweli grudniowej zmieniający art. 12 ustawy o TK z 2015 r.);
11
3) umożliwia Prezydentowi RP lub Ministrowi Sprawiedliwości złożenie wniosku o wszczęcie wobec sędziego TK postępowania dyscyplinarnego (art. 1 pkt 5 noweli grudniowej dodający do ustawy o TK art. 28a z 2015 r.);
4) usuwa z katalogu kar dyscyplinarnych karę złożenia sędziego TK z urzędu (art. 1 pkt 6 noweli grudniowej uchylający art. 31 ust. 3 ustawy o TK z 2015 r.);
5) przyznaje Sejmowi RP kompetencję złożenia - na wniosek Zgromadzenia Ogólnego - sędziego TK z urzędu (art. 1 pkt 7 i 8 noweli grudniowej, odpowiednio dodający do ustawy o TK z 2015 r. art. 31a i nadający nowe brzmienie jej art. 36);
6) uchyla rozdział 10 ustawy o TK normujący postępowanie w sprawie stwierdzenia przeszkody w sprawowaniu urzędu przez Prezydenta RP (art. 1 pkt 15 noweli grudniowej);
7) uchyla przepisy ustawy o TK normujące zgłaszanie kandydatów na sędziów TK i głosowanie, co w praktyce oznacza pozostawienie tej materii do unormowania w Regulaminie Sejmu (art. 1 pkt 16 noweli grudniowej skreślający art. 19 i art. 20 ustawy o TK z 2015 r.);
8) usuwa regulację odnoszącą się do odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziego TK za postępowanie przed objęciem stanowiska (art. 1 pkt 16 noweli grudniowej uchylający art. 28 ust. 2 ustawy o TK z 2015 r.);
9) pozbawia Zgromadzenie Ogólne sędziów TK i Prezesa TK kompetencji stwierdzania wygaśnięcia mandatu sędziego TK i przyznaje ją Sejmowi (art. 1 pkt 2 i 8 noweli grudniowej zmieniające art. 8 pkt 4 i art. 36 ust. 2 ustawy o TK z 2015 r.).
- W zakresie postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym, nowela grudniowa:
1) wprowadza zasadę orzekania przez Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie, co wymaga udziału co najmniej 13 sędziów (wyjątkami od tej zasady są: skład siedmioosobowy w sprawach wszczętych skargą konstytucyjną albo pytaniem prawnym i w sprawach zgodności ustaw z umowami międzynarodowymi ratyfikowanymi po uzyskaniu ustawowej zgody oraz skład trzyosobowy w sprawach wyłączenia sędziego TK od orzekania oraz we wstępnej kontroli skarg konstytucyjnych i wniosków; art. 1 pkt 9 noweli grudniowej zmieniający art. 44 ust. 1-3 ustawy o TK z 2015 r.);
2) wprowadza zasadę wyrokowania w pełnym składzie większością 2/3 głosów (art. 1 pkt 14 noweli grudniowej zmieniający art. 99 ust. 1 ustawy o TK z 2015 r.);
3) nakazuje wyznaczać terminy rozpraw albo posiedzeń niejawnych według kolejności wpływu spraw do Trybunału (art. 1 pkt 10 noweli grudniowej dodający do ustawy o TK z 2015 r. art. 80 ust. 2), co dotyczyć ma również rozpraw w sprawach wszczętych, lecz niezakończonych przed wejściem w życie noweli grudniowej (art. 2 ust. 3 noweli grudniowej);
4) wydłuża czas pomiędzy doręczeniem uczestnikom postępowania zawiadomienia o terminie rozprawy a samą rozprawą do 6 miesięcy dla spraw rozstrzyganych w pełnym składzie i 3 miesięcy dla spraw innych (z możliwością skrócenia tych terminów o połowę w niektórych wypadkach; art. 1 pkt 12 noweli grudniowej zmieniający art. 87 ust. 2 ustawy o TK z 2015 r. i dodający w tym przepisie ust. 2a);
5) odbiera Prezesowi TK możliwość wyznaczenia sędziego sprawozdawcy inaczej, niż zgodnie z alfabetyczną listą sędziów TK (art. 1 pkt 16 noweli grudniowej skreślający w ustawie o TK art. 45 ust. 2) oraz wyznaczenia innego – niż dwumiesięczny – terminu przedstawienia stanowisk przez uczestników postępowania (art. 1 pkt 16 noweli grudniowej skreślający w ustawie o TK art. 82 ust. 5).
- Nowela grudniowa została zaskarżona do Trybunału Konstytucyjnego przez: Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, dwie grupy posłów (wniosek 1, wniosek 2), Rzecznika Praw Obywatelskich oraz Krajową Radę Sądownictwa, a ich połączone wnioski rozpoznane zostaną pod sygn. K 47/15, na rozprawie w dniach 8 i 9 marca 2016 r.
Zgromadzenie Ogólne podejmuje uchwały:
- KONSTYTUCJA RP z 1997 r.: ---
- USTAWA O TK z 1997 r.: zwykłą większością głosów (...) jeżeli bierze w nim udział co najmniej 2/3 ogólnej liczby sędziów (art. 14 ust. 2 i 6)
- USTAWA O TK z 2015 r.: zwykłą większością głosów, w obecności co najmniej 2/3 ogólnej liczby sędziów Trybunału (art. 10 ust. 1)
- USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: większością 2/3 głosów, w obecności co najmniej 13 sędziów (art. 10 ust. 1)
Kolejność rozpatrywania spraw:
- KONSTYTUCJA RP z 1997 r.: ---
- USTAWA O TK z 1997 r.: ---
- USTAWA O TK z 2015 r.: ---
- USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: Terminy rozpraw albo posiedzeń niejawnych, na których rozpoznawane są wnioski, wyznaczane są według kolejności wpływu spraw do Trybunału (art. 80 ust. 2)
Wyznaczanie terminów rozpraw:
- KONSTYTUCJA RP z 1997 r.: ---
- USTAWA O TK z 1997 r.: Prezes TK (art. 37)
- USTAWA O TK z 2015 r.: Przewodniczący składu orzekającego (art. 87 ust. 1)
- USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: Przewodniczący składu orzekającego (art. 87 ust. 1)
Porządek wyznaczania spraw:
- KONSTYTUCJA RP z 1997 r.: ---
- USTAWA O TK z 1997 r.: Rozprawa nie może odbyć się wcześniej niż po upływie 14 dni od doręczenia zawiadomienia o jej terminie (art. 60 ust. 1)
- USTAWA O TK z 2015 r.: Rozprawa nie może odbyć się wcześniej niż po upływie 14 dni od dnia doręczenia uczestnikom postępowania zawiadomienia o jej terminie (art. 87 ust. 2)
- USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: Rozprawa nie może odbyć się wcześniej niż po upływie 3 miesięcy od dnia doręczenia uczestnikom postępowania zawiadomienia o jej terminie, a dla spraw orzekanych w pełnym składzie – po upływie 6 miesięcy (art. 87 ust. 2)
Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego:
- KONSTYTUCJA RP z 1997 r.: zapadają większością głosów (art. 190 ust. 5)
- USTAWA O TK z 1997 r.: zapada większością głosów (art. 68 ust. 1)
- USTAWA O TK z 2015 r.: zapada większością głosów (art. 99 ust. 1)
- USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: wydawane w pełnym składzie zapadają większością 2/3 głosów (art. 99 ust. 1)
Orzekanie w pełnym składzie wymaga udziału:
- KONSTYTUCJA RP z 1997 r.: ---
- USTAWA O TK z 1997 r.: co najmniej dziewięciu sędziów Trybunału (art. 25 ust. 2)
- USTAWA O TK z 2015 r.: co najmniej dziewięciu sędziów Trybunału (art. 44 ust. 3)
- USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: co najmniej 13 sędziów Trybunału (art. 44 ust. 3)
# # #
Typ sprawy a liczba sędziów w składzie orzekającym według ustawy:
- Orzekanie o zgodności ustaw przed ich podpisaniem i umów międzynarodowych przed ich ratyfikacją z Konstytucją:
1) USTAWA O TK z 1997 r.: 9-15
2) USTAWA O TK z 2015 r.: 9-15
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: 13-15
- Stwierdzenie przeszkody w sprawowaniu urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz powierzenia Marszałkowi Sejmu tymczasowego wykonywania obowiązków Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej:
1) USTAWA O TK z 1997 r.: 9-15
2) USTAWA O TK z 2015 r.: 9-15
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: 13-15
- Orzekanie o zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych:
1) USTAWA O TK z 1997 r.: 9-15
2) USTAWA O TK z 2015 r.: 9-15
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: 13-15
- Rozstrzyganie sporów kompetencyjnych między centralnymi konstytucyjnymi organami państwa:
1) USTAWA O TK z 1997 r.: 9-15
2) USTAWA O TK z 2015 r.: 9-15
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: 13-15
- Orzekanie w sprawach o szczególnej zawiłości lub doniosłości (w tym, gdy skład orzekający zamierza odstąpić od poglądu prawnego wyrażonego w orzeczeniu wydanym w pełnym składzie):
1) USTAWA O TK z 1997 r.: 9-15
2) USTAWA O TK z 2015 r.: 9-15
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: 13-15
- Orzekanie o zgodności ustaw i umów międzynarodowych z Konstytucją:
1) USTAWA O TK z 1997 r.: 5
2) USTAWA O TK z 2015 r.: 5
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: 13-15 (7 dla spraw wszczętych skargą konstytucyjną albo pytaniem prawnym)
- Orzekanie o zgodności ustaw z umowami międzynarodowymi, których ratyfikacja wymagała uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie:
1) USTAWA O TK z 1997 r.: 5
2) USTAWA O TK z 2015 r.: 5
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: 7
- Orzekanie o zgodności przepisów prawa wydawanych przez centralne organy państwowe) z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi i ustawami:
1) USTAWA O TK z 1997 r.: ---
2) USTAWA O TK z 2015 r.: 3
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: 13-15 (7 dla spraw wszczętych skargą konstytucyjną albo pytaniem prawnym)
- Orzekanie o zgodności innych aktów normatywnych z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawami:
1) USTAWA O TK z 1997 r.: 3
2) USTAWA O TK z 2015 r.: 3
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: 13-15 (7 dla spraw wszczętych skargą konstytucyjną albo pytaniem prawnym)
- Nadanie lub odmowa nadania biegu skardze konstytucyjnej oraz wnioskowi podmiotu, o którym mowa w art. 191 ust. 1 pkt 3-5 Konstytucji:
1) USTAWA O TK z 1997 r.: 1
2) USTAWA O TK z 2015 r.: 3
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: 3
- Rozpatrzenie zażalenia na odmowę nadania biegu wnioskom oraz skargom konstytucyjnym:
1) USTAWA O TK z 1997 r.: 3
2) USTAWA O TK z 2015 r.: ---
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: ---
- Wyłączenie sędziego:
1) USTAWA O TK z 1997 r.: 3
2) USTAWA O TK z 2015 r.: 3
3) USTAWA O TK z 2015 r. W BRZMIENIU NADANYM NOWELĄ GRUDNIOWĄ: 3
Zobacz też Trybunał o pracach nad projektem ustawy o TK