Autorem skargi kasacyjnej było Stowarzyszenie Filmowców Polskich, które domagało się dodatkowego wynagrodzenia z tytułu insertowania filmów do gazet wydawanych przez Ringier Axel Springer.

W swoim wyroku Sąd Najwyższy skargę oddalił i podtrzymał stanowisko zaprezentowane już we wcześniejszych orzeczeniach. Zgodnie z nim przy wyliczaniu wynagrodzenia tantiemowego powinno się uwzględniać faktyczne wpływy osiągane z korzystania z utworu.

Czytaj także: Trybunał: YouTube nie musi ujawniać IP ani e-maila

SN przychylił się do argumentacji wydawcy Ringier Axel Springer Polska, którego reprezentowała kancelaria Kochański & Partners i podkreślił, że wynagrodzenie musi odzwierciedlać liczbę egzemplarzy rzeczywiście sprzedanych, a nie – jak wnosił powód – wszystkich wytworzonych kopii.

Sąd Najwyższy nie podzielił także argumentów strony skarżącej, jakoby ryczałtowe stawki SFP miały charakter rynkowy. W rzeczywistości są one narzucane (m.in. wydawcom) przez organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi będące monopolistami. Sam fakt, że korzystający z praw chcąc nie chcąc muszą się na nie zgodzić, nie powoduje, że stawki odzwierciedlają poziom rynkowy.

Wyrok stanowi ważną wskazówkę w zakresie charakteru wynagrodzenia tantiemowego, znaczenia „stosowności" tego wynagrodzenia i tego, w jaki sposób powinno być ono wyliczane.

Sygnatura sprawy: I CSK 631/18.

Sprawą Ringier Axel Springer Polska zajmowali się prawnicy z Kochański & Partners z praktyki prawa własności intelektualnej i przemysłowej: mec. Piotr Kochański (główny pełnomocnik klienta), mec. Agnieszka Choromańska - Malicka i mec. Tomasz Szambelan, których wspierali prawnicy z praktyki postępowań sądowych: mec. Mateusz Ostrowski, mec. Agnieszka Chajewska i mec. Mateusz Sadłyk.