Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa, który upierał się, że płatnik nie może zlecić innej firmie realizacji przelewów zaliczki na PIT.

Z wnioskiem o interpretację wystąpiła firma z Niemiec, która zamierza zatrudnić w Polsce pracowników ewentualnie delegować ich do Polski. W związku z tym rozważa podpisanie umowy ze spółką doradczą o świadczenie usług kadrowo-płacowych, która dodatkowo ma przejąć realizację przelewów do ZUS, a także zaliczek na PIT i wynagrodzeń z założonego przez siebie konta zasilanego przed dokonaniem przelewów przez stronę niemiecką. Spółka zaznaczyła, że przekazywane na konto firmy doradczej pieniądze będą pochodzić ze środków własnych zatrudnionych. A fiskusowi zamierza przekazać informację o powierzeniu usługodawcy środków na opłacenie zaliczek na PIT.

Czytaj także: Zaliczki na PIT pobrane za styczeń odroczone do sierpnia

Z wniosku wynikało, że zaliczki na PIT niekiedy będą przekraczały 1 tys. zł. Niemniej spółka uważała, że we wszystkich przypadkach ich zapłata przez usługodawcę działającego w charakterze posłańca (wyręczyciela) spowoduje wygaśnięcie zobowiązania po jej stronie.

Innego zdania był jednak fiskus. Urzędnicy tłumaczyli, że zgodnie z przepisami wpłata zaliczki podatku przez płatnika musi nastąpić z jego rachunku. Co prawda art. 62b ordynacji podatkowej dopuszcza możliwość zapłaty podatku przez inny podmiot, ale regulacje te dotyczą tylko ściśle określonych sytuacji.

Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała. Najpierw rację przyznał jej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, a potem również NSA. Zgodził się co prawda, że podatek jest świadczeniem publicznoprawnym, którego w drodze czynności cywilnoprawnych nie można przenieść na inną osobę niż podatnik, nawet za jej zgodą. Jednak w ocenie NSA czym innym jest umowne przenoszenie zobowiązania, które w przypadku podatków jest niedopuszczalne, a czym innym dokonanie technicznych czynności wpłaty środków przez tzw. posłańca albo wyręczyciela. Jak wyjaśnił w pisemnym uzasadnieniu sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, zachowanie płatnika polegające na wyręczaniu się w czynnościach zapłaty podatku inną osobą jest jedynie działaniem faktycznym, a żadna norma prawa podatkowego działania takiego nie zabrania. W konsekwencji zdaniem NSA w obecnym stanie prawnym przepisy nie wymagają dla wygaśnięcia zobowiązania płatnika bezpośredniej wpłaty z prowadzonego dla niego rachunku. Wyrok jest prawomocny.

Sygnatura akt: II FSK 3305/18