Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
Rzeczpospolita wyobrażona
Jest koniec drugiej dekady XXI wieku. Polska, która dzięki przypadkowi oraz pomocy Anglii i Francji wygrała w 1939 r. wojnę z Niemcami, jest regionalnym mocarstwem. Zachód wpompował w kraj nad Wisłą gigantyczne środki, za które Polska zmodernizowała się infrastrukturalnie, pozostając jednak państwem autorytarnym. W miarę upływu lat relacje między aliantami się pogarszają. Mocarstwa stawiają Polsce ultimatum – jeśli rząd nie zakończy wojny domowej, którą prowadzi na swoich wschodnich rubieżach, nastąpi koniec sojuszu i początek interwencji militarnej. Postsanacyjna wierchuszka nie zamierza jednak ulec szantażowi i oddać choćby guzika.
Na tak oto zarysowanym tle rozgrywa się kryminalna intryga. Franciszek Kary – postać z bogatą i niezbyt chwalebną przeszłością, usiłuje sprostać roli detektywa z powieści noir i odnaleźć seryjnego mordercę Hieroglifa. Ot, typowa powieść detektywistyczna, w której bohater prowadzi śledztwo, posługując się metodą dedukcji (w tym przypadku raczej intuicji).
Nie w przemyślanej fabule, języku czy konstrukcji bohatera objawia się jednak największa wartość książki Szczerka. Jej walor określa komplementarność świata, jaki wykreował autor. Szczerek stworzył bowiem nową wersję współczesnej Polski będącej bezpośrednim przedłużeniem II Rzeczypospolitej. Nie jest to jednak kraj wyciągnięty z zamrażarki, którą w istocie była PRL – tu wszystko przeszło naturalną ewolucję uwzględniającą zmieniające się z biegiem dekad uwarunkowania kulturowe. Przenikają się tu harmonijnie stare i nowe idee, a Szczerek wydaje się znakomicie bawić historiozofią, zastanawiając się nad sensem dziejów, początkami państw i kwestią narodu.
Reklama
Plus Minus
Jan Maciejewski: Kultura eksterminacji i jej kustosze
Izrael dokonuje ludobójstwa. To stwierdzenie faktu, a nie dowód antysemityzmu.
Plus Minus
Jan Maciejewski: Zaczarowana amnestia
Jedni brali w swoje posiadanie ludzi, inni – miejsca. „Genius loci” – dziś rozumiemy przez to nastrój, aurę rozt...
Plus Minus
Agnieszka Markiewicz: Dobitny dowód na niebezpieczeństwo antysemityzmu
Jan Maciejewski w swoim felietonie pisze, że miał opory przed publikacją swojego tekstu, obawiając się oskarżeni...
Plus Minus
Świat nie pęka w szwach. Nadchodzi era depopulacji
Na Ziemi nie nastąpi żadne przeludnienie, a wręcz przeciwnie, w perspektywie 50 lat możemy się spodziewać stopni...
Plus Minus
Pierwszy test jedności narodu
Mam nadzieję, że Karol Nawrocki, który sprawuje urząd prezydenta, zacznie dawać znaki europejskiej wspólnocie, ż...
