Wolno mi za to mówić o naszym podwórku. To już dwa tygodnie od czasu, gdy światło dzienne ujrzał film, w którym pokazano wilki, jakie rozpanoszyły się w naszych szeregach. Wilki, które trzeba wytępić, by ocalić stado. Muszę Ci powiedzieć, że pierwsze reakcje niektórych pasterzy były nie do przyjęcia. Odsuwanie problemu czy wręcz jego lekceważenie. Celował w tym pewien pasterz z generalskimi lampasami. Opamiętał się jednak, przeprosił i lekko usunął się w cień. I całe szczęście, bo kolejnymi wypowiedziami mógłby zepsuć wszystko, co dla naprawienia ewidentnych zaniedbań robią inni.

Widać, że nastąpiło przebudzenie z letargu. Wyraźnie można dostrzec, że ten wstrząs był potrzebny. Twierdza runęła. I nareszcie nasi pasterze dostrzegli skrzywdzone owce. Te najmniejsze i najbardziej bezbronne. Zaczęli podejmować jakieś działania. Idzie to wolno, ale przecież nie od razu Rzym zbudowano.

Dwa tygodnie temu byłem nieco przybity. Dziś jest we mnie więcej optymizmu i wiary. Wiary w to, że choć wielu zbłądziło, to jednak zaczęli wracać na właściwą ścieżkę. I dobrze. Ten mocny cios, który jak podejrzewam, nie dokonał się bez wiedzy Siewcy, był niezbędny. To nie był lekki powiew Ducha, lecz prawdziwy huragan. Oczywiście straty są i jeszcze długo będziemy odczuwali ich skutki, ale jest szansa na odnowę. Nie tylko odnowę naszej owczarni, ale w ogóle całego społeczeństwa, elit politycznych. Upss... miało nie być o polityce. Ale zaraz, czy mówienie o odnowie polityków to agitacja? Skądże znowu. A zatem odnowa. Nie mam złudzeń, że dokona się ona natychmiast. To proces powolny, ale trzeba być dobrej myśli.

Z niecierpliwością czekam poniedziałku, a właściwie niedzielnego wieczora. Wtedy będzie wiadomo, jak się to wszystko poukłada. Kto będzie wygranym, kto przegranym. Czy znów będzie huragan, ale tym razem w innej zagrodzie. Tak, ciągnie mnie w stronę polityki – w końcu nieustająco od wieków jestem w nią wplątany. Tu mówią, że istnieje sojusz tronu i ołtarza, ale co oni mogą o tym wszystkim, co przed nimi wciąż zakryte, wiedzieć?

Kończę. Biegnę obstawić zakłady. Upss... znów powiedziałem o jedno słowo za dużo...

— Anioł Polak