Plus Minus: Gdy w nocy z poniedziałku na wtorek Emmanuel Macron stanął przed płonącą Notre Dame, był wyraźnie wstrząśnięty. Wyrwało mu się z ust: „Oto ginie część z nas". Uznał, że dziedzictwo chrześcijaństwa należy jednak do tożsamości Francji? Uwierzył?
Bardzo bym chciała, aby tak rzeczywiście było. Gdyby w tych dniach Francuzi odkryli na nowo duchowość, gdyby zaczęła ich ona na nowo jednoczyć po tylu miesiącach konfliktów, dramat Notre Dame przyniósłby coś dobrego. Ale Francja jest krajem na wskroś ateistycznym. Dlatego bardzo w to wątpię.
To była więc poza, a nie odruch serca?
Nie, nie, to było autentyczne. Ale Macron działał z impulsu, rzekłabym, postmodernistycznego humanitaryzmu. A to nie ma nic wspólnego z duchowością. Chodzi o inną logikę: mam wielkie serce, które bije bardzo głośno. Kocham mój kraj, jego zabytki, oczywiście też Notre Dame. Ale mówiąc szczerze, to wszystko nie jest zbyt głębokie.
A te tysiące młody...
- E-wydanie "Rzeczpospolitej"
- Dostęp do wszystkich treści w serwisie www.rp.pl
- Aplikacja na smartfon i tablet
- Specjalistyczne dodatki i newslettery
- Dedykowane oferty dla prenumeratorów
