Wojciech Tumidalski: Miecz zabierze, co tarcza ochroniła

Tak się składa, że firmy z kapitałem zagranicznym działają w Polsce w formie spółek kapitałowych – dla nich nie zmieni się nic. Podatek od tych przedsiębiorstw pozostanie na poziomie 19 proc.

Skąd ten nagły odpływ uczuć do rodzimego biznesu i przypływ do zagranicznego? I jak rząd chce przekonać, że ta nierówność podmiotów gospodarczych nie narusza konstytucji?

Wprowadzanie tak nagłych zmian, które mają zacząć obowiązywać już z początkiem przyszłego roku, nie zostawia firmom wiele czasu na przekształcenie w inną, korzystniejszą podatkowo formułę. Część zapewne i tak jednak się na to zdecyduje, dzieląc się np. na mniejsze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Tyle że to właśnie spółka komandytowa stanowi najprostszą formę działalności polskich małych i średnich przedsiębiorstw, w większości firm rodzinnych. Gdybyśmy spojrzeli na przykład niemiecki, okazałoby się, że tamtejsze firmy rodzinne są kołem zamachowym gospodarki. Taką formę mają nawet koncerny Volkswagen czy BMW. To forma transparentna, w której najtrudniej o tak nielubianą i ściganą przez fiskusa z całą stanowczością optymalizację podatkową.

Volkswagen w Polsce będzie więc w lepszej sytuacji niż rodzima firma, która chciałaby działać w formie spółki komandytowej i wyprodukować obiecane niegdyś elektryczne samochody. Nie wychodzi z wielu powodów. Ten będzie kolejny.